100 bladzijden

Columnist Asing Walthaus van de Leeuwarder Courant probeert sinds jaar en dag honderd bladzijden per dag te lezen. Dat doet hij, nadat de Duitse docente Frans, Hannah, dat van haar professor had gehoord. Op die manier blijf je bij. Zoiets.
Ik zou dat ook wel willen. Elke dag honderd pagina’s uit je boeken lezen. Helaas lukt me dat bij lange na niet. Soms wel, zeker als ik aan het reizen per trein ben. Een boek in de tas en lezen maar. Boeken vormen sowieso een probleem. Gestadig bouw ik aan mijn particuliere bibliotheek. Het aantal nog te lezen boeken neemt toe.
Die beloofde vakantie komt vanzelf wel weer een keer.
Boeken genereren ook boeken. Neem de Gids voor de wereldliteratuur van Pieter Steinz. Het kan zomaar zo zijn dat een beschrijving je naar het genoemde boek laat grijpen. De gids van Steinz is opgebouwd rondom ‘boekwebben’, literaire schema’s waarin baanbrekende boeken in een bredere context worden geplaatst, inclusief de inspiratiebronnen van de auteurs, de belangrijkste boeken uit hun oeuvre en suggesties voor ‘wat te lezen na…’.
Of neem Handig literatuurboek van Willem Wilmink. Wilmink (1936-2003) schreef veel liedjes en gedichten, sprookjes en verhalen schreef ook veel opstellen over literatuur. Aanvankelijk als iemand die graag op een serieuze neerlandicus wilde lijken, later louter als liefhebber. Hij schreef op een losse en toegankelijke manier, met veel liefde en aanstekelijk enthousiasme, en met veel kennis van zaken.
Wilmink schreef over middeleeuwse literatuur, over liederen, over kinderliteratuur, over cabaret, sprookjes en vooral over dichters, uit alle tijden en van alle rangen en standen, die hij moeiteloos met elkaar in verband bracht. Guus Middag zette al deze stukken van Wilmink in literair-historische volgorde en maakte er een scherpe keuze uit. Zo ontstond een in alle opzichten Handig Literatuurboek.
Honderd bladzijden per dag. Het is helaas niet elke dag feest.
Gelukkig blijft dat verlangen naar boeken aanwezig.