Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar wil in 2015 een bloemlezing uitbrengen, gebaseerd op Bob Dylan. Samenstellers zijn Kees ‘t Hart en John Schoorl. Of het er ook daadwerkelijk van komt, is echter de vraag: niets is zeker in de boekenwereld.

SCHIERMONNIKOOG Drie monniken van Abdij Sion in Diepenveen reisden gisteren af naar Schiermonnikoog. Ze bereiden zich voor op een verhuizing naar het eiland. Hun huidige klooster in Diepenveen is te groot geworden. Alberic (58), Jelke (59) en Vincentius (50) zijn de jongste drie monniken en de dragende krachten achter het idee.

Wat maakt een persoon of gezin tot ‘asociaal’? We halen gauw de neus op voor mensen die lager op de maatschappelijke ladder staan dan wij. Mensen met veel geld, grote huizen en dure auto’s, dat zijn de mensen waar we bij willen zijn.

Blauwe maone
Blauwe maondag
Ach, mien zin
Waor wo’ toch hen

Overal waar de naam ‘Martin Bril’ op staat, kun je blind kopen.
Dat gezegd hebbende, las ik het boek ‘Iedereen stapt wel eens af’ van John Schoorl. Ik kende de Volkskrant-journalist niet, maar op de achterkant van het boek prijst Bril zijn collega aan. “Hij schrijft als rock-‘n’-roll.”, aldus de wijlen columnist. Of Bril het inderdaad over Schoorl heeft, wordt niet duidelijk uit het citaat, maar neem ik gemakshalve wel aan.

Kom nou mar naor huus
Je weten zölf wel da’j ooit gaon
Dus waorum langer wachten?

Leerlingen die blijven zitten, kosten 500 miljoen euro. Dat heeft het Centraal Plan Bureau berekend. Ik neem het ter kennisgeving aan. Blijkbaar heb ik ook een half miljard euro gekost. Als je het tenminste in economische termen wilt uitdrukken. Want wie blijft zitten, gaat later de arbeidsmarkt op en betaalt pas later de premies om de verzorgingsstaat in stand te houden.

Het is best een mooie dag vandaag
Maar daar gaat dit lied niet over
Zal er niet over gaan schrijven
Ook al schrijf ik graag

Wij mensen hebben rituelen nodig. We hebben een handleiding nodig om onze emoties te kanaliseren. Neem bijvoorbeeld de “moord” op Charlie Hebdo: ’s avonds gingen we massaal de straat op om te laten zien dat we ons niet laten muilkorven door moslimfundamentalisten. Toen de kisten met resten van MH17 over de Nederlandse snelwegen reden, stonden we aan de kant van de weg te applaudisseren – net zoals bij de begrafenis van Pim Fortuyn. Toen Theo van Gogh op koelbloedige wijze was vermoord (ook op klaarlichte dag), stonden we lawaai te maken.

Het stoort me. Ik erger me eraan dat “wij” opeens massaal het weekblad Charlie Hebdo willen hebben. Tot vorige week woensdag had de hele goegemeente nooit gehoord van dit satirische tijdschrift uit Frankrijk – tot een paar moslimterroristen de redactie uitmoorden. Nee, dán willen wij wel het blad lezen. Nú willen wij erbij horen.