Wat de dwaas treft, treft mij ook, zei ik tegen mezelf, dus waarvoor ben ik eigenlijk zo uitermate wijs geweest?

Wat is talent? Wie bepaalt wat jouw talent is? Ik deed ook een Talentendag in Stania State, een state of stins in Oenkerk. Mijn talent bleek die van de schrijvende entertainer te zijn. Net als bij anderen, bij wie het uitspreken van hun talent hun ogen begonnen te stralen, was dat ook bij mij het geval. Als ik de mede-deelnemers zou moeten geloven. Want dat kun je natuurlijk zelf niet zien, hoe je ogen erbij staan.

Wat zou de koning na mij doen met alles wat zijn voorgangers tot stand hebben gebracht?

De dagen worden korter. Dat wil zeggen, de zon komt later op en de duisternis valt ’s avonds eerder in. We zijn nog in augustus, maar de eerste tekenen van de herfst kloppen zachtjes op de deur. We laten deze gast ook maar toe in ons leven, wetende dat over een half jaar de zon op haar schreden terugkeert en de dagen weer lengen. Het is met de seizoenen net als met de dagelijkse praktijk van de zon: “De zon gaat zinloos onder, morgen moet ze toch weer op,” aldus Herman Finkers.

LEEUWARDEN Frits Rijpma (60) is de kandidaat-lijsttrekker voor de ChristenUnie Leeuwarden bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Hij was de afgelopen raadsperiode al fractievoorzitter.

En waar leidt vreugde toe?

Ernst Jansz komt met een nieuw boek, cd en gelijknamige theatertournee: De Neerkant. Het is het vervolg op Molenbeekstraat, en vertelt de opkomst van de bands CCC Inc. en Doe Maar. Ter voorbereiding op deze release eind oktober, plaatste dagblad Het Parool alvast het nummer Dan Huilt Mijn Hart op de website.

Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven, al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon?

Prediker is een boek uit de Hebreeuwse wijsheidsliteratuur. Wie deze Kohelet precies was, wordt anno 2017 niet eenduidig genoemd. De auteur stelt zichzelf voor als zoon van David, en gezien de wijsheid van deze koning te Jeruzalem, wordt gedacht dat Salomo de schrijver zou zijn. En waarom zou het Salomo niet kunnen zijn?

Het pauperparadijs van Suzanna Janssen is er één van. De stamhouder van Alexander Münninghoff is het ook. Knielen op een bed violen van Jan Siebelink heeft hier ook alle vormen van. Het zijn zomaar drie voorbeelden van een familiekroniek, al dan niet in roman-vorm. Wat opvalt, is dat deze boeken gretig aftrek vinden bij het lezerspubliek. Blijkbaar vinden wij het interessant om een kijkje te nemen in het leven van een publiek figuur. Dat en passant nog iets van geschiedenis of achtergrond wordt verteld, nemen we voor lief.