Over twee weken is Margriet van der Linden te zien op de plek van De Wereld Draait Door. Haar actualiteitenprogramma is te zien onder auspiciën van KRO-NRCV en heet M. “Zo noemen intimi mij en ook in het buitenland word ik zo genoemd. Ik hoor het al jaren,” zegt Van der Linden.

Hoe goed ken je je eigen provincie? Natuurlijk, de bekende dingen weet je wel. Oranjewoud, het buitengebied van de koninklijke familie. De sportaccommodaties. De Elfstedentocht. Kaatsen. Het bekende werk. En ook in je eigen stad of dorp weet je van de plekken waar buitenstaanders graag naar toe komen. Het zijn van die plekken waar je als bewoner zelf nooit komt.
“Ja, als ik tijd en gelegenheid heb, dán ga ik.”

Vorige week was ik bij Matthijn Buwalda. Niet persoonlijk, maar bij zijn uitvoering van Hotel De Hoop. Ik was er niet kapot van. Maar andere bezoekers wel, zij bescheurden zich van het lachen. Die Matthijn spreekt dus wel een bepaald publiek aan. Dan zullen zijn shows en liedjes in een behoefte voorzien.

Ik heb wat met namen. Vooral de voornamen van bekende of onbekende mensen. Naamrijm is altijd een interessante. Taeke Taekema, Jan Jansen, Wessel Wessels. Dat soort namen. Maar ook mannen met vrouwennamen of vrouwen met mannennamen. Ook altijd wetenswaardig.

De dag dag FC Twente degradeerde uit de Eredivisie, heb ik de film De Zwarte Meteoor gezien. Het is de verfilming van het gelijknamige boek van Tom Egbers. De Zwarte Meteoor is het verhaal van Steve Mokone, de eerste zwarte voetballer in de Nederlandse competitie. Hij speelde tussen 1957–1958 voor Heracles Almelo.

Al een paar dagen liep ik rond met een deuntje in mijn hoofd. Of nou ja, het waren de eerste vier, vijf maten van een lied. Maar na die paar maten stopte het. Ik kon het niet verder afmaken, waardoor de song in mijn hoofd bleef haken. De enige wat vage aanwijzing was dat het iets met Dylan te maken had, en iets met een groenblauwe kleur.

Kardinaal Eijk heeft een aanvraag voor een Yad Vashem-onderscheiding ingetrokken. Het Israëlische eerbetoon is bedoeld voor niet-Joden die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Jodenvervolging hebben verzet en daarbij grote risico’s voor zichzelf hebben genomen. Eijk’s voorganger De Jong zou deze eer krijgen voor zijn openlijke kritiek tegen de Duitse bezetter en ook tegen de maatregelen tegen de Joden en de deportaties van Joden. In zijn berichten voor de katholieken schroomde hij niet de Duitsers als ‘vijand’ aan te duiden.

In de expositieruimte van De Lawei is donderdag 3 mei de film Sand Wars te zien. De vertoning is naar aanleiding van de expositie To See a World in a Grain of Sand van Atelier NL in de expositieruimte van De Lawei. Onderwerp van gesprek is zand, grondstof voor onze infrastructuur, stedenbouw en technologie.

Arnon Grunberg stopt met zijn column op de voorpagina van de Volkskrant, de zogenoemde Voetnoot. Elke dag, maar dan ook écht elke dag, is de Voetnoot van Grunberg te lezen. Elke dag 149 woorden. Mooi aantal, geen 150 woorden. In de beperking toont zich de meester, nietwaar? De Volkskrant maakt een wedstrijd van de opvolging voor Grunberg. Met een zevental tips voor de nieuwe Voetnoot-auteur.

Ik stuitte op het kleine boekje Weet Wie Je Bent. Het heeft als ondertitel ‘Kleine kerkgeschiedenis van de voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland’, geschreven door ds. A. van Harten-Tip. Zij is sinds 2014 voorganger van De Oase in Assen, een vGKN-gemeente. Het boekje dat zij publiceerde, is een bundeling van stukken uit het kerkblad.