Allennig

Herfst. Een goed jaargetijde om Allennig IV van Daniël Lohues uit de kast te trekken. Dit album is de laatste in de reeks van Allennig, het eerste solo-project van de Drent na zijn band-periode met Skik. De albums uit deze serie volgen grofweg de vier seizoenen. Deel I (2006) is de winter, Allennig II (2008) doet de lente aan, Allennig III (2009) weerspiegelt de zomer, Allennig IV laat de cyclus eindigen met de herfst.
Maar er is meer dan één reden om Allennig IV weer eens te draaien. Die tweede reden is een nieuwsberichtje: Auto tegen boom in Sneek. Dit bericht doet me onwillekeurig denken aan het lied “Zo giet dat hier”. Lohues beschrijft hoe het eraan toegaat in een dorp met het dorpse leven. Met dit afsluitend couplet:
“Zundags ’s nachts wurdt ’t stille
Iederiene slup, behalve twee figuurn
met subwoovers in de wagen
Morgen in de kraante, auto tegen boom
Allebeiden dood zo giet dat hier”
Misschien had Lohues wel het ongeluk bij Hoendiep in gedachten. Vijf jongeren uit Enumatil die tegen een boom bij Hoendiep waren geklapt. Hun dorp, hun thuis, was al in zicht – had de bestuurder het honderd meter langer volgehouden, ze waren nog in leven geweest. Vijf jongeren. Richard, Baukje, Ype, E.P., Gerben. Geborgen in Gods hand. 7 december 2002. Een flauwe bocht, na een optreden van Lucas en Gea. In Gods hand geboren.
Zou kunnen. In ieder geval is zo’n dodelijk ongeval een thema dat heel goed past bij de herfst. Auto tegen boom.