Appelscha

Gisteravond reed ik naar Appelscha. Een dorpje dat praktisch op het drieprovinciënpunt van Friesland, Groningen en Drenthe ligt. Als je niet in Appelscha woont, heb je er vrij weinig te zoeken. Behalve als je een missie hebt. Zoals bijvoorbeeld een middelbare-schoolkamp.
Of een optreden van Elske deWall in het Openluchttheater De Koele.
Het voorprogramma werd verzorgd door de nederpopband Asman. Een aardig bandje uit Drenthe, dat onlangs een cd heeft gemaakt met De Kast-bassist Sytse Broersma. Die man produceerde de cd, met liedjes die vooral over de liefde gaan. Enigszins voorspelbare liedjes, dat wel – maar doe ze het maar eens na.
Het mooiste dat Asman gisteravond bracht, was een Racoon-achtig liedje. De gitarist, mondharmonica-speler en de zanger, een VanVelzen-gozertje, liepen het publiek in en zongen het liedje voor een meisje in het publiek, terwijl de percussionist en bassist op het podium bleven staan. Een grappig liedje over een mooi meisje, dat nu werd uitgebeeld door het meisje uit het publiek.
Eveneens mooi was het liedje voor ‘een Marijke, Maroesjka of Rianne’. Bij geval was een Rianne in het publiek, voor wie het liedje werd gezogen. Met ‘Rianne’ in het refrein.
Het contact met het publiek was dus goed bij Asman.
Na dit voorprogramma was het de beurt aan Elske deWall en haar band. Zij opende solo, met een heel klein liedje. Elske opende dat lied vrijwel a capella, waarbij ze zich minimaal begeleidde op een elektrische gitaar. Een schitterende opening, dat in de loop van de avond nauwelijks geëvenaard zou kunnen worden.
Een vrouw met lange benen die een elektrische gitaar speelt, het kan, natuurlijk. Maar op de een of andere manier klopt dat niet. Daar kan Elske ook niets aan doen, verder.
Terwijl het podium van Asman werd afgebroken en Elske and band zich opmaakten voor hun optreden, bedacht ik me dat het logisch was dat in dit kleine openluchttheater eerst een voorprogramma was. Want het is nog zomer; hoewel de dagen al korter worden, is het nog lang licht of schemerig. Voor een beetje lichtshow is meer duisternis nodig.
Om het publiek wat te vermaken, begint dan eerst een voorprogram. Zodat bij het hoofdprogramma donker genoeg zou zijn voor de lichtshow.
Bijna op de dag af tien jaar geleden maakte ik iets vergelijkbaars mee. Toen ging ik met mijn broer Hugo naar Bløf  in Joure. Ook een openluchtconcert, in Park Heerema State. Ook toen gold dat een onbekend bandje het voorprogramma verzorgde, zodat de hoofdact de aandacht kreeg met de lichtshow in het duister.
In die tien jaar is wel het een en ander veranderd bij mezelf. Toen, in 2003, stond ik aan de vooravond om voor de tweede keer naar havo 4 te gaan. Nadien volgde onder meer de studie Journalistiek, twee jaren als Zwollenaar, een HBO-diploma gehaald, een terugverhuizing naar Heerenveen, een aantal baantjes en stages gelopen, sinds jaar en dag Leeuwarder, en nu een stage aan het lopen bij de FrieslandPost.
Dat waren zo wat overpeinzingen toen ik daar in het bos van Appelscha stond. En dat allemaal dankzij Elske deWall en Asman.