Bas

Ik heb geen zin om zonder Piet met Doe Maar door te gaan, maar de optredens die er nog staan moeten afgewerkt worden en ook ligt er nog een contract met de platenmaatschappij voor een tweede lp. Ik weet dat Henny Vrienten bas speelt en vraag hem. Hij vindt de muziek wel tof, maar die Nederlandse teksten, daar valt, in de popmuziek althans, toch geen droge boterham mee te verdienen. Hij heeft inmiddels door het schrijven van smartlappen als: Moeder wat maak je een herrie, zit je soms weer aan de sherry en nummers voor bandjes als Boney M. een aardig inkomen en ja, vergeet dat niet, een gezin te onderhouden. Henny’s bedankje is een tegenslag.
[…]
We besluiten om de punknummers te verska-en en zo alleen nog maar reggae en ska op de lp te zetten. Ik bedenk er een naam voor: skunk, een samensmelting van ska en punk. De opnames beginnen op 16 juni en verlopen voorspoedig.
Dan belt Henny. ‘Ik heb er nog eens over nagedacht. Mag ik nog meedoen?’

Er zou een prachtig verhaal verteld kunnen worden. Een verhaal over vier jongens, dat elke fantasie te boven gaat.

Uit: Ernst Jansz. De Neerkant, (Haarlem: In de Knipscheer, 2017), 340-341 / 343-344