Belijden is doen

Vandaag, Eerste Pinksterdag 2016, mocht ik aankondigen dat een zevental jongeren uit onze gemeente over twee weken Openbare Geloofsbelijdenis zullen doen. Altijd weer een mooi bericht, als jongeren hun doop beantwoorden met zo’n feestelijke dag. Iets om naar uit te kijken.
Zelf deed ik in 2005 belijdenis. Toen deed ik dat op Eerste Pinksterdag, dat in dat jaar op dezelfde datum viel als vandaag: 15 mei. Dominee Bram Beute leidde de dienst. De preek ging over een zin uit de brief van apostel Paulus aan de Romeinen: “Wij zijn door de doop in zijn dood met hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden.” (Rom. 6: 4, uit de Nieuwe Bijbelvertaling, 2004).
Een mooie zondag, omdat in de ochtenddienst een oomzegger van mij gedoopt werd. Doop en belijdenis lagen die dag bijzonder dicht bij elkaar. En niet alleen hierom – één van de mede-belijdenisgangers was een meisje dat na haar belijdenis werd gedoopt.
Eerste Pinksterdag is ook nadien een bijzondere christelijke feestdag voor me. Tijdens de editie van 2014 werd ik als ouderling bevestigd in mijn eigen gemeente. Ook een bijzondere gebeurtenis; twee jaar geleden viel Pinksteren in het eerste weekend van juni, de zondag dat in mijn gemeente de nieuwe ambtsdragers worden bevestigd.
Pinksteren, een feest van overvloed, op het overdadige aan. Ruim voldoende om wat we krijgen, niet voor onszelf te houden, maar hier van uit te delen. Immers, belijden is doen.