Beoordelen

“We beoordelen je op je kwaliteiten, niet op je geslacht of je afkomst.”
Je komt de zin vaak tegen in vacatureteksten. En het is een goede manier om discriminatie te voorkomen. Het maakt niet uit of je man of vrouw bent. Evenmin is je huidskleur van belang. Waar het in deze functie om gaat, is of je goed genoeg presteert onder deze eisen en de bijbehorende werkdruk.
Mooie volzinnen. Het is overigens maar de vraag of de prestaties reden genoeg zijn om je op af te rekenen.
Je zult maar zwaar gehandicapt zijn en wonen in een instelling.
De Nederlandse priester en hoogleraar Henri Nouwen werd door zijn intellectuele vrienden beoordeeld op zijn werk en productie. Toch maakte het hem niet gelukkig. Integendeel. Hij brak zijn carrière aan de prestigieuze universiteiten Notre Dame (Indiana, VS), Yale (Connecticut, VS) en Harvard (Massachusetts, VS) af en ging wonen in een Arkgemeenschap in Canada.
Daar werd hij verzorger van Adam Arnett, die niet kon praten, voortdurend epileptische aanvallen had en zonder hulp niet kon bewegen. Het draaide niet meer om wat Nouwen allemaal wel of niet kon, het draaide om de gehandicapte Adam. “Ik was niet meer het centrum van mijn eigen leven. Ik kon mijn eigen huisgenoten niet langer kiezen, noch reizen met wie of waarheen ik wilde.”
Iemand beoordelen op afkomst, geslacht of prestaties: het komt in een heel ander perspectief te staan als Henri Nouwen je leert kijken wat er écht toe doet.