Boek: Amos Oz – Judas

Het moest er natuurlijk een keer van komen, een boek lezen van de Israëlitische schrijver Amos Oz. Met het boek Judas heb ik aan deze verwachting voldaan. Een mooi boek, dat is het zeker. Waar het over gaat? Over een student, Sjmoeël Asj die zijn studie opgeeft, vanwege financiëel gebrek. Ook zijn scriptie over de verrader Judas Iskariot, breekt deze Asj af. Om in zijn levensonderhoud te voorzien, neemt hij een baantje in het huis van een oude man, Gersjom Wald, en diens schoondochter Atalja Abarbanel.
In het boek is veel ruimte weggelegd voor het thema ‘verraad’. Natuurlijk is dit thema nauw verbonden met Judas Iskariot – maar als we Amos Oz moeten geloven (en waarom niet?), speelt dit thema ook een belangrijke rol in de hele geschiedenis rond de stichting van de staat Israël, na de Holocaust. Verraad wordt op verschillende manieren gepleegd, met de beste bedoelingen. Zoals ook de man uit Keriot dat had, toen hij Jezus uit Nazareth aangaf bij de priesterlijke elite van zijn tijd.
Wat het boek mooi maakt, is de vervlechting van de verschillende thema’s. Het verraad van Judas, de politieke situatie van een jonge staat, de ontwikkeling van de onderlinge verhoudingen tussen de hoofdpersonen, de uiteenzetting van heden en verleden.
Ben ik nu om, wat betreft het schrijverschap van Oz? Ga ik nu meer van hem lezen? Ik heb van hem zijn autobiografische roman Een verhaal van liefde en duisternis in de kast staan. Al sinds jaar en dag. Tijd om die open te slaan.