Boekito

Afgelopen week verscheen de biografie BOUD van de hand van Eva Rovers. Met dit boek is stilgestaan bij de veertiende sterfdag van Boudewijn Büch, journalist, schrijver, mediapersoonlijkheid, verzamelaar. Was eerst de dichter Büch verdrongen door de journalist Büch, en had later de mediapersoonlijkheid het overgenomen van de schrijver: uiteindelijke overvleugelde verzamelaar Büch ze alle vier.
Als bibliofiel verzamelde Büch boeken. Heel veel boeken. Soms boeken die daadwerkelijk bibliofiel waren, maar ook boeken die als werkmateriaal dienden voor talloze artikelen en (televisie-)interviews. Hoewel alleen de mulo te hebben afgemaakt, wist Büch verschillende hooggeleerde gasten inhoudelijk onder de tafel te praten. Hij had een fenomenaal geheugen en een onstilbare leeshonger: binnen enkele uren had hij een boek uit, waarvan hij de opgedane kennis zo kon reproduceren.
Aan het einde van zijn leven, bezat Büch een bibliotheek van honderdduizend boeken. Een immens aantal, zeker als je bedenkt dat deze boeken zijn aangeschaft tijdens het faillissement van de schrijver. Zover ben ik bij lange na niet, als ik kijk naar mijn eigen bescheiden privé-bibliotheek. Het boek over Büch heeft me wel laten herinneren aan een andere boekenverzamelaar.
Toen ik korte tijd werkte bij de Groninger stadsredactie van Dagblad van het Noorden (DvnH), schreef ik een kort vraaggesprek met Hans Bauer. In 2009 kreeg hij flink op zijn dak van woningstichting Patrimonium. Bauer had in zijn woning ruim 5.000 boeken staan. En zodoende was het huis in 2007 al als onbewoonbaar beoordeeld door Patrimonium. Ook zou de verzamelaar zichzelf en zijn buren in gevaar brengen, vanwege het brandgevaar.
Het leverde Hans Bauer (geen familie van Frans) de bijnaam Boekito op – een woordspeling met Bokito, de zilverruggorilla die in 2007 uit Diergaarde Blijdorp ontsnapte en daarbij een bezoekster van de dierentuin zwaar verwondde.
Maar Hans heeft niemand verwond. Na de hype van eind 2009, begin 2010 is weinig meer van Boekito vernomen. Googelen levert geen actuele hits op. Ik weet dus niet of hij nog leeft. Misschien doet dat er ook niet toe. Voor boekenliefhebbers zijn verhalen over collega-bibliofielen voldoende. Het gaat immers om dingen, boeken, verhalen die groter zijn dan mensen zelf. Boeken en hun verhalen overstijgen hun verzamelaars.
Zoals dat ging bij Boudewijn Büch. En zoals dat ook zal gaan bij Hans ‘Boekito’ Bauer.