Bootlegs
Bootlegs vormen een merkwaardig fenomeen in de muziekwereld. Natuurlijk, het bestaat. Een deel van mijn muziekbibliotheek is ingeruimd met deze albums. Maar deze cd’s en elpees mogen officieel niet bestaan. Want het is een kopie van een “dienst”, geleverd door de betreffende artiest – en voor zover je diensten als een product kunt beschouwen.
In onze tijd gebeurt dat wel. Diensten als producten.
Daar vind ik wel wat van.
Bootlegs. Een Nederlands woord bestaat hier niet voor. De term verwijst naar een oude manier om illegaal jenever te stoken. De flessen drank werden via de laarzen, de boots en de legs, vervoerd. Op dezelfde wijze gebeurde dat met de muziek. In een zaaltje of in een opnamestudio was een artiest aan met muziek maken. Een willekeurig iemand had een recorder aangezet, waardoor de betreffende muziek gelijk op de gevoelige plaat werd vastgelegd. Om vervolgens die niet-officiële opname, gemaakt door die willekeurige persoon, via de laarzen en de benen mee naar buiten te nemen.
Aan een vriend en een kennis werd die opname dan opnieuw overgezet naar een nieuw bandje. De kwaliteit van deze tweede tape is natuurlijk iets minder superieur dan de oorspronkelijke opname. Maar zo gaat het steeds verder: bandje b wordt opgenomen op bandje c, bandje c op bandje d, et cetera. Waarbij de kwaliteit van de muziek van kwaad tot erger verloopt.
Bootlegs dus.
Omdat je daarmee dus een dienst kopiëert, zonder toestemming van de uitvoerende artiest. Dat wil zeggen, de goedkeuring van de platenmaatschappij ontbreekt, omdat deze instantie geld misloopt. Maar muziek is geen dienst en fans betalen graag voor een opname. Dat toch van een dienst wordt gesproken, komt door onze doorgeschoten Verlichte samenleving, waarin SPW’ers en juristen stoeien om voorrang.
Bob Dylan heeft zelf niet zo gek veel moeite met bootlegs. Rondom zijn muziek is de traditie van het bootleggen zo ongeveer begonnen. Tijdens de opnames van muziek in de kelder van Big Pink, het roze geschilderde huis van The Band, was organist Garth Hudson het lek, waardoor de muziek naar buiten sijpelde. Gelukkig maar, want zodoende kwamen de Basement Tapes alsnog ter wereld.
Dylan zelf zingt in Sugar Baby, een nummer van “Love and theft” uit 2001: Some of these bootleggers, they make pretty good stuff.
Laat die illegale opnames maar komen.
Tags // "Love and theft", Bob Dylan, Bob Dylan - "Love and theft", Bob Dylan - Sugar Baby, bootleg, bootlegs, boots, Dylan, Garth Hudson, Hudson, jenever, legs, Sugar Baby, The Band
Trackback from your site.