CD/LP: Bob Dylan – Shadows In The Night

Bob Dylan verraste de wereld met de aankondiging dat hij kwam met een Frank Sinatra-album. Nu Shadows In The Night in de winkels ligt, blijkt het een blijde verrassing te zijn. Met zijn 36e album heeft Dylan niet Sinatra willen imiteren, maar willen ‘uncoveren’. En dat is gelukt, mede dankzij de vijfkoppige band van de 73-jarige bard.
“Deze songs zijn genoeg gecoverd, begraven in zekere zin,” aldus Dylan in een interview. “Wat ik en mijn band hebben gedaan, is de songs ‘uncoveren’. We hebben ze uit het graf gehaald en opnieuw in het daglicht gebracht.”
Dat daglicht is wel zoals Dylan dat ziet. Geen groot orkest om de man, maar gewoon diens eigen band, in drie nummers aangevuld met een blazers-sectie (voor I’m A Fool To Want You, voor The Night We Call It A Day en voor That Lucky Old Sun). Vooruit, zo af en toe is een strijker te horen, wanneer bassist Tony Garnier zijn contrabas tot een cello omtovert.
Shadows In The Night bevat tien liedjes die ooit door Frank Sinatra zijn opgenomen. Maar Dylan probeert Sinatra niet te evenaren, ook niet met zijn stem. Wel zet Dylan zijn beste stem op voor dit nieuwe album. Die stem was al te horen, toen in mei vorig jaar plotseling de singel ‘Full Moon & Empty Arms’ op de website van Dylan stond.
Sinds die singel-release, werd er heftig gespeculeerd over Shadows In The Night. Dit album zou in eerste instantie in augustus verschijnen, zo meldden de verschillende Dylan-websites. Maar concreet werden die plannen pas toen The Basement Tapes Complete/Raw verschenen: een flyer kondigde officieel de release aan van “Shadows”.
Hoogtepunten van dit album zijn zonder meer That Lucky Old Sun en Autumn Leaves, wat overigens niets zegt over de kwaliteit van de andere acht nummers. Een prima album, het 36e studio-album inmiddels van Dylan, die op dit album overigens zich concentreert op de zang en geen instrument bespeelt. En net als de andere studio-albums uit deze eeuw, tekent Dylan opnieuw zelf voor de productie (onder zijn pseudoniem Jack Frost).
De huiskamervraag die dit album oplevert, is de vraag wie de vrouw is waarmee Dylan op de achterkant van de hoes staat. Een vrouw met een aardige buste en een oogmasker op. Dylan en mevrouw bekijken een SUN-singel, vermoedelijk van Sinatra – maar welk nummer staat op deze singel?
Enfin.
Een aangename verrassing, deze Shadows In The Night. Zou de titel een verwijzing zijn naar Dylans eigen nacht? De zanger zit qua leeftijd misschien in de schaduwen van zijn naderende dood, maar laten we hopen dat het vooralsnog de voorafschaduwing is. Want wat betreft Dylans creativiteit, zit hij hoogstens in zijn namiddag.

N.a.v.: Bob Dylan – Shadows In The Night, Sony Music/Columbia Records, 2015