De kennis van nu

Met de kennis van nu luister je heel anders naar Blackstar, het laatste album van David Bowie. Als je de plaat nu op zet, hoor je Bowie’s eigen requiem. Alsof hij het wist… Maar dat zeg je nu, kort na zijn overlijden.
Met de kennis van nu hadden we wel of niet terecht Irak gebombardeerd om Saddam te verdrijven. Nu vinden we het verhaal van die massavernietigingswapens een grote leugen. De huidige kennis werpt een nieuw licht op de internationale coalitie tegen de terreur.
Met de kennis van nu – wat zeggen we met zo’n opmerking? Je praat de al dan niet foute beslissingen van “toen” goed, want toen wist je niet wat je nu weet. Je had indertijd niet de beschikking over de informatie die je nu wel bij je hebt.
‘Vroeger’ had je evenmin de kennis over een bepaald boek, een cd of een liedtekst: een bepaalde gebeurtenis kan een nieuwe waarde aan de kunstvorm brengen. Maar goed, voortschrijdend inzicht komt vanzelf, je kunt van te voren niet zeggen wat je achteraf hebt geleerd of weet. En je weet niet wat je niet weet.
Maar dat zeg je met de kennis van nu.