De namen en de plaatsen

Plaatsen, plaatsen.
Waar ik at, waar ik sliep, waar ik liefde vond.
Met een bas om mijn nek voor de meisjes stond.
Die plaatsen.

Aldus Henny Vrienten in het nummer ‘De namen en de plaatsen’. Dit nummer is te vinden op zijn solo-cd ‘En toch…’ uit 2014. Je komt in je leven in plaatsen waar je nooit van hebt gehoord, zeker als muzikant. De meest opmerkelijke namen liggen dan letterlijk op je route. Soms te zot voor woorden, laat staan dat je ze onthoudt.
Nu ben ik zelf niet zo’n reiziger; integendeel, ik ben een huismus eerste klas. Het is bij mij overigens niet zo erg als wat de Utrechtse dichter en schrijver Ingmar Heytze overkwam. De voormalige stadsdichter van de stad Utrecht leed aan hodofobie (reisangst), die hem vele jaren aan zijn woonplaats Utrecht kluisterde. Het kan me trouwens zomaar overkomen, dat ik wél aan reisangst ga lijden.
Als medewerker klantencontact bij Nuon, reis ik virtueel wel door heel Nederland. Ik neem u graag mee naar de Eensgevonden, de straat in Amsterdam. In dezelfde stad de straat Wim van Estlaan, vernoemd naar de eerste Nederlander die in de Tour de France de gele trui droeg. Of wat te denken van de Dichterseweg in Doetinchem – misschien de nieuwe woonomgeving van Heytze.
En dan hebben we nog het dorp Beusichem in Gelderland. Vlakbij Kerk-Avezaath Tiel, ook zo’n schitterende maar voor mij totaal onbekende plaatsnaam. Je zou er spontaan van in je auto stappen om op weg te gaan naar deze plaatsen. Iets wat de wijlen columnist Martin Bril geregeld deed: op pad om de onbekende dorpen, plaatsen en steden te bezoeken.
Zijn resultaat: onder meer de bundels Heimwee Naar Nederland en Niets Bewoog In Langelille. En warempel, je waant je via de 500 Brilse woorden in de beschreden gebieden. Voor eventjes.
Om daarna weer in je eigen stad verder te leven.