Den goede strijd gestreden

In het werk van Ernst Jansz neemt vader Rudi een prominente plaats in. Het boek De Overkant behandelt het leven van Rudi, hoe hij in Nederland studeerde. Hoe hij in het verzet terecht kwam. Hoe hij streed voor een vrij Indonesië. Hoe hij leed aan het concentratiekampsyndroom. En hoe hij teleurgesteld raakte in zijn enige zoon, die zijn vriendschap niet accepteerde.
Dat concentratiekampverleden is “een dingetje”. Naast overigens het Indische verleden, maar dat is weer een ander verhaal. Vanwege zijn verzet werd Rudi Jansz door de Duitsers opgepakt en uiteindelijk in Kamp Amersfoort geplaatst. Voordat hij hier kwam, zat Rudi vast in de gevangenis aan de Weteringschans. Praktisch naast Paradiso, de poptempel waar CCC Inc. de huisband was.
Ernst schrijft in De Neerkant onder meer het volgende: “En Paradiso was de tempel, daar dansten de meisjes zoals god ze had geschapen, juist daar waar gedurende bijna 100 jaar de diensten van de Vrije Protestantse Gemeente waren gehouden, in het kerkgebouw aan de Weteringschans, pal naast de gevangenis waar mijn vader in de oorlog in een Duitse dodencel op vloeipapier verboden briefjes aan mijn moeder had geschreven. Ik heb den goede strijd gestreden, ik heb den loop beëindigd, ik heb het geloof behouden. En: Ik ben offerbereid. Wat ik deed, deed ik voor de vrijheid.
Nu genoten wij op diezelfde plek van die vrijheid, al betwijfel ik of mijn preutse vader het zo bedoeld had. Maar misschien had hij ook wel van de meisjes genoten. Wie zal het zeggen?”
Twee decennia later betaalde Rudi de prijs voor de goede strijd. Wat dat met een mens en zijn omgeving doet, daarvan doet Ernst nauwgezet verslag. Ik vind het mooi hoe je je leven zo kunt verweven met Bijbelse teksten, als je daar zo vertrouwd mee bent.