Dwarsverbanden: Een ogenblik

Jimi Bellmartin en Ernst Jansz leverden in 2010 een bijdrage aan de cd Wie. Deze cd, met een documentaire op dvd bijgevoegd, is uitgebracht voor Kamp Vught, het enige Nederlandse concentratiekamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nederland telde meer kampen, zoals Westerbork, maar dat waren werkkampen of doorgangskampen.
De bijdrage van Bellmartin en Jansz gaat niet zozeer over de oorlogsfunctie van het kamp. De twee Indo’s bezingen het kamp in de hoedanigheid als opvang voor de Indische repatrianten. Na de onafhankelijkheid van Nederlands-Indië kwamen Nederlands aan de overkant naar het moederland. Bij gebrek aan goede huisvesting, werden deze mensen tijdelijk opgevangen in deze kampen. Het klinkt na zoveel jaren ironisch, maar dat is met onze ogen.
Je moest immers iéts doen en de kampen hadden de ruimte om zoveel mensen te herbergen. En de kampen deden voor de Indische Nederlanders geen dienst als martelwerktuigen zoals de nazi’s en SS’ers hebben gedaan.
Barak 23, dat was het adres van de familie Bellmartin. Het is ook de titel van het lied van Bellmartin en Jansz. Het lied eindigt met de zinnen “Daar woonden wij, een ogenblik, in de wind”. Dat is een grapje van Ernst. Voor zijn solo-debuut De Overkant uit 1999 schreef hij al het liedje Een Ogenblik In De Wind. Dát is dan weer een titel dat ontleend is aan het boek ‘N Ogenblik In De Wind van de Zuid-Afrikaanse schrijver André Brink.
Ik moest hier aan denken, toen ik afgelopen weekend de cd Wie weer beluisterde.