Einde van de wereld

Vandaag is het einde van de wereld. Of op z’n minst het begin van het einde. Althans, als we David Meade moeten geloven. De numeroloog baseert zijn theorie op het getal 33 dat een prominente rol speelt in de Bijbel. “Het is onder meer de leeftijd waarop Jezus stierf en de naam Elohim – God bij de joden – wordt in de Bijbel 33 keer vermeld,” onderbouwt hij zijn voorspelling in The Washington Post. Vandaag is het 33 dagen geleden dat er in de Verenigde Staten een zonsverduistering te zien was. Een duidelijk voorteken, volgens Meade.
Daarbij zouden de sterren op zo’n manier aan de hemel staan, dat daarmee de profetieën uit Openbaringen vervuld worden. Of het daadwerkelijk zo is, valt nog maar te bezien. In het verleden zijn meer christenen, met name die chiliasme het aanhangen, die Christus’ wederkomst hebben aangekondigd – tot bijna het tijdstip aan toe. De bekendste is misschien Hal Lindsey, auteur van The Late, Great Planet Earth (De planeet die Aarde heette). Hij verwachtte de terugkomst in 1988, veertig jaar (een generatie) na de stichting van de staat Israël.
Maar ook een verkeerde interpretatie van de Maya-kalender zorgde in 2011 en 2012 voor de nodige onrust. Als die Midden-Amerikanen nou eens gelijk zouden hebben, dan restte ons weinig hoop voor alles ná Kerstmis 2012. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en draait de wereld nog steeds door.
Gelukkig maken niet alle theologen en eindtijd-liefhebbers zich druk over vandaag. In het gebouw van KRO-NCRV wordt vanavond de Nacht van de Theologie gehouden. Drie kandidaten (Claartje Kruijff, Almatine Leene en Rikko Voorberg) maken kans op de jaarlijks roulerende titel Theoloog des Vaderlands.
Zo gaan die dingen dan.
We gaan moedig voorwaarts.
Als ik wist dat morgen de wereld ten onder ging, zou ik vandaag een appelboompje planten.