Fiets

Premier Mark Rutte heeft vrijdag het ontslag aangeboden van zijn derde kabinet. Zijn regeringsploeg, met bewindslieden van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie, stapte twee maanden voor de reguliere verkiezingen op. Het snoeiharde rapport-Van Dam, over de toeslagenaffaire, liet geen ruimte voor andere consequenties.
Hoe gaat zo’n ontslagaanvraag? Als ik de dag nog eens laat passeren, denk ik dat het als volgt is gegaan. Vrijdagochtend kwam het kabinet bijeen voor de wekelijkse ministerraad. Duidelijk was al wel dat het rapport van CDA’er Chris van Dam op de agenda stond. Tijdens dat overleg besloten de ministers dat het demissionair verder moest. En dus belde de minister-president met zijn generatiegenoot koning Willem-Alexander.
“Majesteit, mijn kabinet is gevallen. Ik bied het ontslag aan van alle ministers en staatssecretarissen. Collega Wiebes wil per direct ontslag.”
Vervolgens kwam een persconferentie. Een toelichting in Nieuwspoort met het verzamelde journaille. Vervolgens pakte de demissionaire regerlingsleider de fiets, om naar Paleis Noordeinde in Den Haag, om het ontslag officieel aan te bieden. En om even bij te kletsen met het staatshoofd.
De fietsende premier, dat komt niet vaak voor. Niet elke minister woont in Den Haag, zeker niet de premier. Piet Hein Donner, achtereenvolgens minister van Justitie, Sociale Zaken en Binnenlandse Zaken, en later vicepresident van de Raad van State, kwam dagelijks per fiets naar het werk.
Wat ook opviel in het fietstochtje van Rutte, was zijn ontspannen houding. Bij voorgaande vallende kabinetten waren de regeringsleiders moe, afgemat, uitgeput. Kijk nog eens naar hoe premier Wim Kok de trappen van Noordeinde betrad bij het ontslag van zijn tweede kabinet. Of Jan Peter Balkenende, die geen enkel kabinet de rit zag uitzitten. Het waren moeizame momenten.
Maar Rutte is anders. De tefal-premier, bij wie alles makkelijk lijkt weg te spoelen.