Henny Vrienten – Zonnebril

Als ’t lente wordt komen ze naar buiten
met z’n allen op hetzelfde moment.
Als ik durfde dan zou ik naar ze fluiten
maar ik heb maar een fluitje van een cent.

O, wat duurde de winter lang,
toen zaten ze allemaal binnen.
Maar nu kan ik weer uren lang
veilig achter m’n zonnebril
stiekem kijken waar en hoe ik wil.
Achter m’n zonnebril
flitsen mijn ogen steeds van borst naar bil
achter m’n zonnebril.

Nu ’t lente wordt komen ze weer naar buiten
en lijkt ’t of ze nooit zijn weggeweest.
Schal bazuinen en laat de klokken luiden
want ik ben zo blij dat dit nooit geneest.

O, kon ik ze maar één voor één
in mijn armen nemen.
Voorlopig zit ik nog alleen
eenzaam achter m’n zonnebril
stiekem te loeren waar en hoe ik wil.
Achter m’n zonnebril
tadatadatada borst en bil
achter m’n zonnebril

© Henny Vrienten, van het album Mijn Hart Slaapt Nooit uit 1991