Hoogtevrees
Liefje hou me vast
want ik heb last
van
hoogtevrees
Dit is een klein gedichtje van Ernst Jansz, afkomstig uit zijn roman De Overkant uit 1985. Begin jaren tachtig vertrok hij met zijn toenmalige vriendin naar Indonesië, de overkant, het land van zijn vader. Het reisverslag dat hij maakte, is opgenomen als derde deel in het boek De Overkant.
Het gedichtje is genoteerd bij het gedeelte van het dorp Parangtritis, waar het stel dan is neergestreken. Daar overvalt de ik-persoon een heftig gevoel van hoogtevrees.
Ik moest hier aan denken, toen ik boven in de Bornrif stond. Dit is de vuurtoren van Ameland, in 1880 gebouwd in opdracht van koning Willem III, ontworpen door Quirinus Harder en gebouwd door gieterij Nering Bögel in Deventer. De Amelandse vuurtoren is 55 meter hoog en telt 15 verdiepingen. De trap naar boven heeft 236 treden, exclusief de treden naar de top. Het levert mooie beelden op, maar ook hoogtevrees.
Vanaf het hoogste punt kun je ook de overkant zien. Terschelling, het Waddeneiland ten westen van Ameland. Maar ook het vasteland, waaronder de skyline van Leeuwarden.
Liefje hou me vast.
Tags // 1985, Ameland, bibliobesitas, Bornrif, Bornrif (vuurtoren), De Overkant, Deventer, eiland, Ernst Jansz, Ernst Jansz - De Overkant, hoogtevrees, Indië, Indonesië, koning Willem III, Leeuwarden, Nederlands-Indië, Nering Bögel, Nering Bögel (Deventer), Parangtritis, Quirinus Harder, Terschelling, vuurtoren, Waddeneiland
Trackback from your site.