Into the grave

Het Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden doet vandaag zijn naam aan. Op het terrein, naast de scheve toren De Oldehove, wordt vandaag het Into The Grave-festival gehouden. Een metalfestival. In de voorverkoop kostten de toegangskaartjes slechts 6,66 euro. Een vriendenprijsje. Oude jongens krentenbrood.
Een vreemd festival. Waar ik me niet bij thuis voel.
In de trein en in de bus – werkzaamheden tussen Meppel en Steenwijk – kwam ik al enkele bezoekers tegen. Op weg naar het eendaagse festival. In hun gothic-outfit. Ze groeten elkaar, zoals Audi-rijders elkaar groeten. Of zoals mobiele telefoon-bellers elkaar groetten, toen de GSM opkwam. Of nerds – nee, die groeten elkaar natuurlijk niet.
Zonder elkaar te kennen. Maar je deelt iets samen. Alternatievelingen, die op zich hetzelfde leven leiden als hun ‘gewone’ leeftijdsgenoten. Maar zich toch anders kleden. Want je bent anders.
Toch?
Mijn collega Johannes Zelle vond Leeuwarden een verdorven stad. En met zo’n festival als Into The Grave kan ik de legendarische Leeuwarder predikant gelijk geven. Tegelijk bleef Zelle vrijwel zijn hele leven in Leeuwarden wonen. Zoals Lot en zijn gezin de laatste rechtvaardigen waren die Sodom en Gomorra voor de ondergang behoeden, zo bleef Zelle in Leeuwarden wonen.
En zo leef ik ook in de voormalige Fries hofstad.