Kamp Vught

Met wel gevoel is Aleida Hulsman die dag later wakker geworden? Britse troepen hebben 26 oktober 1944 ten zuiden van Den Bosch concentratiekamp Vught bevrijd. In de avondschemering stuitten ze op wachttorens en prikkeldraadomheiningen van het vrijwel verlaten kamp. Vooral de aanblik van het crematorium en de galg maakten op de bevrijders grote indruk.
Alleen een groep gijzelaars en een aantal ernstig zieken bleven achter in het kamp. Bij hen was Aleida Hulsman, een zuster van het Rode Kruis, die al geruime tijd voedselpakketten in het kamp bezorgde.
Ik ken het kamp op twee manieren. Enerzijds via het boek Philips-meisje van kamp Vught van de hand van Sanne van Heijst. Zij vertelt het verhaal van de Joodse tiener Gerda Nothmann, die door het elektronicaconcern Philips uitgekozen om in hun werkplaats binnen het prikkeldraad kriegswichtige radiobuizen te maken. Het Philips-Kommando.
De andere associatie is net nummer Barak 23 van Jimi Bellmartin en Ernst Jansz. Het gaat over de “herbestemming” van dit kamp, als opvang voor de gerepatrieerde Molukkers van na de Tweede Wereldoorlog. Dat nummer is terug te vinden op een cd dat is uitgebracht door Nationaal Monument Kamp Vught, en bevat nummers over oorlog, tegenstellingen tussen mensen en dus ook de verwerking van oorlog.
Aleida Hulsman, dus. Ze ontving de bevrijders. In plaats van dat de kampleiding het ontvangstcomité vormde.