Kunst

Toen John te Loo in 1993 afscheid nam als burgemeester van Leeuwarden, werd hem in de stad een Poëzieroute aangeboden. Toen, een kwart eeuw geleden, lagen tien poëzietableaus in de stad. Dat aantal is elk jaar steeds een beetje meer uitgebreid. Met het vijftigste gedicht, van Ilja Leonard Pfeijffer bij de ingang van dbieb, als voorlopig sluitstuk.
Ik moest in het Medisch Centrum Leeuwarden zijn voor een afspraak. Het viel me deze keer pas op dat ook hier een tableau op de grond ligt, op het parcours tussen de fietsenstalling en de ingang van het ziekenhuis. Het gedicht Kunst van Martin Bril ligt hier gebeiteld. Bij thuiskomst greep ik naar het boekje met de poëzieroute, op zoek naar dit gedicht.
Bril staat niet in mijn editie van deze stadswandeling. Ongetwijfeld wel in recentere uitgaven. Ik vind wel de namen van onder meer Slauerhoff, Gerard Reve en Nicolaas Matsier. Die laatste, die eigenlijk Tjit Reinsma heet, werd bekend met zijn debuutroman Gesloten huis uit 1994. Ik ken hem beter van zijn bundeling verhalen over de Bijbel, die hij schreef voor de achterpagina van NRC Handelsblad en het zaterdagse katern Letter & Geest van dagblad Trouw.
Die beschouwingen zijn bijeengebracht in het boek De bijbel volgens Nicolaas Matsier en in 2003 uitgebracht. Vlak voordat de Nieuwe Bijbelvertaling klaar was, waar Matsier als een van de literatoren aan heeft bijgedragen.
Enfin.
Ik kwam Kunst van Bril dus tegen op de grond bij het MCL. Mijn eerste gedachte was dat het een bekend loopje was voor de chroniqueur des vaderlands. Bril had darmkanker en moest zich daarom met enige regelmaat melden in zijn eigen ziekenhuis. Daar schreef hij dan de nodige columns over. Wellicht ook wel het gedicht Kunst.
Zijn gedicht is niet opgenomen in mijn druk van de poëzie-stadswandeling. Wel is zijn poëem opgenomen in zijn Verzameld Werk uit 2002. Als eerste gedicht, nota bene. Als je het gedicht Verzameld Werk althans als opdracht wilt zien.
Inmiddels is Bril al tien jaar dood. Jammer, natuurlijk. Het was genieten om te zien waar hij zich bevond en wat hij schreef over zijn belevenissen. Gelukkig is papier geduldig.