Maandfilmpje

In de tijd dat ik me voorbereidde op een eventueel zelfstandig ondernemerschap, zat ik in een klasje met een meisje dat zich ook voorbereidde op zo’n zzp-beroep. Als je haar achternaam samenvoegde met die van haar vriend, kom je uit bij een belangrijke Nederlandse schrijver. Waar ik me vooral richt op het geschreven woord, was dit meisje vooral met beeld en filmpjes bezig. Ieder zo zijn medium om zijn verhalen de wereld in te sturen.
Eén van de dingen die deze jonge vrouw deed, was aan het einde van elke maand een filmpje maken. In dit filmpje werd de afgelopen vier weken getoond. Een maandelijks overzicht van haar activiteiten. Zo hield ze bij voor haar volgers, met name die via Facebook, wat ze zoal allemaal uitvoerde. In drie minuten, als ik me niet vergis. Met een leuk deuntje op de achtergrond.
Elke keer als de maand weer voorbij is, moet ik aan dit meisje denken. Soms denk ik erover om iets vergelijkbaars te doen. Om elke laatste dag van de maand ook een ‘verantwoording’ te maken over wat ik zo’n periode doe. Een letterlijke weergave, een schriftelijke tegenhanger van het maandfilmpje. Het lijkt me best aantrekkelijk, want het geeft me elke laatste dag van de maand weer een reden om te schrijven.
Alsof ik verlegen zit om redenen om te schrijven! Integendeel, het lukt mij heel prima om elke dag minstens één blog te schrijven. Soms schrijf ik meerdere verhalen per dag voor mijn huisblog. Met enige regelmaat publiceer ik ook nog een verhaal op mijn hobby-blog over Bob Dylan, de grootste dichter en schrijver sinds Shakespeare. Dan heb ik het nog niet over alle officiële bijdragen die ik schrijf voor de (journalistieke) media, waar ik dus ook met enige regelmaat iets voor schrijf.
Het idee dat ik over deze activiteiten elke maand iets zou moeten reflecteren, zorgt voor een overspannen agenda. Misschien dat ik het wel eens doe, zo’n maandverslag. Maar dan zonder vast ritme.