Made In Heaven

Volgend jaar is het vijfentwintig jaar geleden dat Made In Heaven verscheen, het Queen-album dat als ‘geschenk uit de hemel’ werd bestempeld. Want zanger en frontman Freddie Mercury was op het moment van verschijnen al vier jaar dood. En met een nummer als Made In Heaven is het natuurlijk gauw bekokstoofd als een hemels presentje. Want Mercury was in zijn hart natuurlijk een fijne man, niks mis mee.
Natuurlijk, de laatste weken en maanden van zijn leven waren afschuwelijk voor Mercury. Zijn lichaam takelde bijna zienderogen af. Het nummer Mother Love, dat op Made In Heaven staat, is een haast tastbaar bewijs van zijn lichaam in afbraak. Van elke zin in dit door gitarist Brian May geschreven nummer bestaan drie opnames door Mercury ingezongen. Hij kreeg de zinnen van de gitarist, waarna hij ze onder begeleiding van een drumcomputer op tape zette. Hij kon het laatste couplet echter niet meer inzingen, dus dit heeft Brian May later gedaan. “Ik moet naar huis, ik moet naar bed,” aldus de zanger, “de overige zinnen doe ik later.”
Dat later is er nooit van gekomen.
Beroerd is ook de scène waarin May vertelt over de benen van Mercury, in diens laatste levensfase verworden tot een heus slagveld met wonden en wondjes.
Wie bijvoorbeeld de kleuropnames bekijkt van de opnames van de clip voor These Are The Days Of Our Lives uit 1991, ziet Magere Hein in eigen persoon. Een man die door de aids ia aangepakt. Een blouse die over het lichaam hangt, wat vooral iets zegt over de zeer afgevallen zanger. Een trainingsbroek wordt in de clip zo goed als uit beeld gehouden. Het zwartwit in de clip moet maskeren hoe de ooit zo charismatische zanger een schim is geworden. De aids heeft ook het geheugen van de zanger dusdanig aangetast, dat onder de camera’s in grote letters de zinnen van het lied zijn opgeschreven; dementie is één van de symptomen van de auto-immuunziekte.
Nogmaals, zoiets wens je niemand toe. Een gruwelijke aftakeling, wat tegenwoordig dankzij goede medicatie geen aangekondigde dood meer is, maar ‘slechts’ een chronische ziekte. Maar toch: zo’n ziekte loop je niet op in de winter, als een verkoudheid.
Wat de nummers van Made In Heaven samen bindt, is het feit dat alle muziek opnieuw is opgenomen. De zang van Mercury is in de jaren voorafgaand aan zijn overlijden opgenomen. Zo zijn de nummers Made In Heaven en I Was Born to Love You al eerder opgenomen voor Mercury’s solo-album Mr. Bad Guy uit 1985. Het nummer My Life Has Been Saved was ook al het B-kantje van de singel Scandal. Let Me Live is het resultaat van een jamsessie uit 1983 zanger Rod Stewart tijdens de opnames van The Works. Voor Made in Heaven hebben May, Taylor en Deacon de instrumenten opnieuw ingespeeld, en hebben May en Taylor de lege ruimtes ingezongen, die Stewart eigenlijk zong. Heaven for Everyone is een singel van The Cross, het hobby-bandje van drummer Roger Taylor; Mercury zong de Europese singelversie in, Taylor nam de Amerikaanse uitvoering voor zijn rekening. Too Much Love Will Kill You vindt zijn oorsprong tijdens de sessies voor het album The Miracle. Deze door May geschreven song was echter nooit voor dat album gebruikt. Een soloversie van May werd in 1992 een hit. De versie van 1995 verschilt met die van 1988 (waar een aantal onuitgebrachte versies van circuleren).
Om maar eens wat te noemen.
Een echt geschenk uit de hemel is Made In Heaven dus niet. Het is meer een kwestie van hard werken. Het herschikken van de muziek.
Overigens op een uitstekende wijze.
Ow, en de vraag of Mercury daadwerkelijk in de hemel is? Op basis van zijn extravagante leven heb ik daar zo mijn twijfels over. Maar ik ga niet over het toelatingsbeleid van de hemel.