Muziek-links

Als er één kunstsector is, waarbij de elementen in elkaar overgrijpen, dan is het wel de muziek. Muzikanten die in meerdere bandjes hebben gezeten, muzikanten die als producer hun diensten verlenen bij collega’s, het bekende collegiale werk.
Nog nauwer zijn de banden als het om de muziek zelf gaat. Zo draaide ik vanmiddag weer American Recordings VI: Ain’t No Grave van wijlen Johnny Cash. Een schitterende plaat, geproduceerd door Rick Rubin. Op dit album neemt Cash het op tegen de dood. Er is geen graf, als ik mijn lichaam neerleg. En: dood, waar is je angel?
Cash nam deze nummers op toen hij al met een been in het graf stond, na het overlijden van zijn vrouw June Carter Cash. Hoewel de dood de zanger bijna kwam ophalen, liet Cash zich niet uit het veld slaan. De dood is wel realiteit, maar heeft niet het laatste woord.
Eén van de laatste nummers op Ain’t No Grave is Strangest Dream. Hoewel ik het Cash al tientallen malen heb horen zingen, viel pas vandaag het kwartje. Ik kende het lied. Last night I had the strangest dream. Ik had die zin eerder gehoord, maar in een ander verband.
Plots wist ik het: Piter Wilkens sjongt Cornelis Vreeswijk. Op deel twee van Wilkens Friestalige Vreeswijk-vertolkingen staat het nummer Fannacht Hie Ik In Frjemde Dream. In de verantwoording onder de vertaling schrijft Wilkens:
I natt jag drömde nâgot som, 1965
Originele tekst en muziek: Ed McCurdy (Last night I had the strangest dream), een Amerikaans/Canadese singer/songwriter die leefde van 1919 tot 2000. Dit werd het lied van de Amerikaanse vredesbeweging in de jaren 60/70, uitgevoerd en opgenomen door o.a. Pet Seeger, Joan Baez, John Denver en Johnny Cash. Oost-Berlijnse schoolkinderen zongen dit lied tijdens het slechten van de Berlijnse Muur in 1989.
Waarvan akte. De muziekwereld is een schitterende kruisbestuiving.