Oud & Nieuw

Het jaar 2015 zit er zo goed als op; nog een paar uur te gaan en dan luiden we massaal het nieuwe jaar 2016 in. Sommige delen van de wereld zijn reeds zo ver, andere delen van onze wereldbol volgen na de Nederlandse jaarwisseling.
Over een paar uur is 2016 ingetreden in Nederland. Maar voordat het zover is, is het goed om terug te kijken op het afgelopen jaar. 2015 was mijn eerste volledige kalenderjaar als ouderling. Een jaar dat begon als medewerker klantenservice bij Aegon en eindigde als medewerker klantenservice bij Nuon. Tussendoor een paar maanden bij Omroep LEO als bureauredacteur, verslaggever en radio-presentator.
Een jaar waarin ik tot tweemaal toe in het ziekenhuis ben geweest. De eerste keer was na een ongeluk. Ik stak een rotonde over, vlakbij mijn werk bij Aegon, toen een automobilist me niet zag en me aanreed. De hele fietstocht kan ik me herinneren, maar de botsing niet meer – een paar flarden na het ongeluk weet ik nog, maar ik kwam weer volledig bij bewustzijn op een rijdende groene brancard in het MCL. Het tweede MCL-bezoek was na een geplande operatie; alles is goed gegaan!
In het afgelopen jaar heb ik veel met Bob Dylan te maken gehad. De man trad viermaal op in Nederland: één avond in Muziekgebouw Eindhoven, drie avonden in Carré, Amsterdam. Samen met een broer en een neef was ik bij de afsluitende avond in Carré. Verder werden we als Dylan-fans verblijd met Shadows In The Night en The Cutting Edge (The Bootleg Series, vol. 12).
Ook het afgelopen jaar een vriend verloren, kinderen zien komen en opgroeien.
Wat betreft evangelisatie, heb ik dit jaar een aantal mooie dingen beleefd. In mei was er het eerste evangelisatie-project in de Vogelaar-wijk Heechterp-Schieringen. Ik was aanwezig als teamleider en heb genoten van zowel de inzet van “mijn” teamleden als van de gasten. Binnen E&R heb ik afscheid genomen van Tentstof en de landelijke Taakgroep Communicatie, waarbij ik als interim-hoofdredacteur tijdelijk mijn eigen opvolger was. Ik heb met mijn poten in de spreekwoordelijke klei gestaan, als teamleider in Project Paasloo en als bestuurslid van het gelijknamige project.
Ik ben me er van bewust, dit zijn geen dingen waarop ik mezelf kan voorstaan. Ik heb niets om op te bouwen, alles wat ik heb meegemaakt ervaar ik als een vorm van genade. Zo moet het zijn en zo is het ook. Dat biedt hoop en perspectief voor het nieuwe kalenderjaar.