Over The Rhine

In de adventsperiode van 2015 was voorganger en kunstenaar Rikko Voorberg te gast in het tv-programma De Verwondering. Om meer dan één reden vond ik het een bijzonder mooi gesprek, bij de vrienden van de KRO-NRCV. Niet zozeer omdat beide deelnemers aan het gesprek (naast Voorberg ook presentatrice Annemiek Schrijver) van gereformeerd-vrijgemaakte huize zijn. Maar wel vanwege de inhoud.
Wat Voorberg onder meer zei, ging over het dubbelgebod (Mattheüs 22: 37-40) dat Jezus geeft: heb God lief met heel je hart, je ziel, je verstand en je kracht. En heb je naaste lief zoals jezelf. Dat laatste kan verkeerd geïnterpreteerd worden: jezelf liefhebben, terwijl je tot niets goeds in staat bent en geneigd tot alle kwaad? – daar ben je als naaste dan mooi klaar mee.
Volgens de voorganger van de PopUp-kerk in Amsterdam gaat het in deel 2 van dit gebod hierom: heb je naaste lief, zoals jezelf geliefd bent door God. Want dát is het unieke van het christelijk geloof, dat je geliefd bent door de Ander, ondanks of dankzij alles. Mooi.
Het andere wat mij enorm aansprak in deze uitzending, was het nummer dat Voorberg speelde. Op ‘de eerste hometrainer van God’: een zogenaamd missionaris-orgel, een klein inklapbaar kistharmonium. Hij speelde een nummer van Over The Rhine, het nummer All My Favourite People. Een indrukwekkende uitvoering van dit liedje, minstens net zo bijzonder nummer. Al mijn favoriete mensen zijn gebroken. Kippenvel.
Toen ik de aflevering met Voorberg twee weken geleden opnieuw zag, was het een reden om op zoek te gaan naar Over The Rhine en het nummer All My Favourite People. Dit nummer staat op het album The Long Surrender uit 2011 en is geschreven door Linford Detweiler. Hij vormt samen met zijn vrouw Karin Bergquist de kern van de band. De naam van de groep komt van de wijk waar de muzikanten vandaan komen: Over-The-Rhine in Cincinnati, Ohio. Zo genoemd door Duitse immigranten, die het kanaal Miami and Erie Canal de bijnaam The Rhine (of Den Rhein) gaven – “über den Rhein” werd “Over The Rhine”.
All My Favourite People, de uitspraak van ‘Favourite’ is mooi: met nadruk op “ite” en uitgesproken als “ait”. Het album The Long Surrender is geproduceerd door Joe Henry. En dat is interessant, want hij produceerde in 2002 het comeback-album Don’t Give Up On Me van Solomon Burke – dominee, begrafenisondernemer en King of Rock ‘n’ Soul” en “Bishop of Soul” van beroep. Linford Detweiler en Karin Bergquist begaven zich dus in goed gezelschap.
Over The Rhine. Ik ben Rikko Voorberg erkentelijk voor het feit, dat hij deze ‘Ohio-based’ popgroep onder mijn aandacht heeft gebracht.