De verslaggever van NOS had vanochtend de zomercolumn. Hij vertelde over zijn woonplaats Utrecht, waar sinds kort alle winkels op zondag open zijn. Elke zondag koopzondag. Want zondagmiddag om drie uur moet je wel een spijkerbroek kunnen kopen.

Gisteren heb ik een dag vrij gehad. Daar was ik wel even aan toe. Na een volle week in Beerze, plus de zondag weer in Leeuwarden, wilde ik een dag zonder afspraken. Een dag helemaal niets. Daar knapt een mens van op.

Daar ben ik weer. Terug in de online-wereld. Tien dagen geleden trok ik me terug. Maar nu is mijn periode voorbij. Dat ik vertrok, had een reden. Niet dat ik het bloggen niet meer trok. Of omdat ik meer tijd wilde besteden aan andere zaken.
Nee, ik was een man met een missie.

De proloog van het Johannes-evangelie is een veelzeggend en hoopvol begin. Johannes grijpt terug op een aantal herkenbare thema’s van het joodse geloof. Dat begint gelijk al aan het begin: ‘In het begin [in den beginne]’. Johannes laat dit zien: in Jezus spreekt God opnieuw Zijn scheppend Woord, dat er licht en leven moet zijn in de wereld. Rond licht en leven draaien ook de scheppingsdagen uit Genesis.

We kunnen er niet om heen: er is onenigheid over de nieuwe Kuip. In Rotterdam moet een alternatief komen voor het voetbalstadion. Want het oude heeft zijn langste tijd gehad. Maar zoals altijd, gaat met vernieuwingen veel gepaard.

In augustus is het zover: dan verschijnt eindelijk deel tien van Dylan’s meesterlijke Bootleg Series. Ditmaal is het de beurt aan outtakes van zijn periode van Self Portrait en New Morning. Another Self Portrait heet deze aflevering van de Bootlegs.

In een abdij die moeilijke tijden doormaakte, woonden nog slechts vijf monniken, allen boven de 70; de zaak stond op uitsterven. In zijn nood besloot de abt raad in te winnen van een naburige rabbi. Wellicht kon hij hem adviseren zodat de abdij gered kon worden. De rabbi verwelkomde de abt hartelijk, maar toen deze hem het doel van zijn bezoek had uitgelegd zei de hij: “Ik weet hoe dat is. De Geest is uit de mensen verdwenen. Hier in de stad is het hetzelfde liedje. Er komt haast geen mens meer naar de synagoge.”

Wie benieuwd is naar mijn ontdekking van 2013: Broeder Dieleman, zonder meer. En waarom? Misschien kan ik dat het beste laten zien met een filmpje. Duuzend Veugels heet dit lied. Rond de bocht ligt er genade. Daarom.

Vorige week schreef ik over mijn zwervende bestaan. Ik had het onder meer over het liedje Engjelushe van Stef Bos. Altijd maar onderweg, naar een nieuwe bestemming. Overal thuis, dus altijd een vreemde. Een verloren bestaan, zou je kunnen zeggen.

Vanmiddag was ik in Menaam, bij Radio Eenhoorn. Ik was daar met een missie. Over die missie misschien tijdens een ander moment. Zonder missie kom je niet zomaar in Menaam, zeker niet bij de zendmast van de omroep.
Radio Eenhoorn.