Portfolio
Het leuke van het bijhouden van een dagelijks blog, is het opbouwen van een heus portfolio. Elke dag een stukje, dat zijn zeven stukjes per week, dat zijn 365 stukjes per jaar. Elke dag een handvol woorden, dat is na verloop van tijd een behoorlijke berg woorden. Het dagelijks publiceren betekent ook dat je langzamerhand je eigen weg beschrijft.
Vergelijk het maar met de columns van wijlen Martin Bril voor Het Parool en de Volkskrant. Of de verhalen van Frenk der Nederlanden, de ‘opvolger’ van Bril van het hoofdstedelijke dagblad. Of Simon Carmiggelt. Nico Dijkshoorn. Ze beschrijven wat ze zien, waar ze komen, wat ze meemaken. Beschrijven, niet zozeer beoordelen.
Ze worden de chroniqueurs van hun tijd.
Zo is dit blog ook. Op deze manier ben ik de chroniqueur van mijn eigen leven. Van mijn eigen generatie. En iedereen mag meekijken. Of terugkijken, digitaal terugbladeren tot het begin. Hoe zat het ook alweer? En er dan achter komen dat je in de loop van de tijd een hele berg woorden hebt geschreven.
Tags // Bril, Carmiggelt, chroniqueur, de Volkskrant, DIjkshoorn, Frenk der Nederlanden, Het Parool, Martin Bril, Nico Dijkshoorn, Simon Carmiggelt
Trackback from your site.