Protocollen
Columnisten vormen een prettige groep binnen de journalistiek. Zij mogen schrijven over waar reguliere redacteuren niet over kunnen schrijven. Wie een column beheert, heeft meer ruimte voor observaties, voor persoonlijke elementen in een stuk tekst. Zij kunnen iets aan de orde stellen, zonder dat ze deze en gene moeten opvoeren als bron.
Ate de Jong schrijft elke week voor de Huis Aan Huis Leeuwarden. Deze week heeft hij het over de protocollen. “Volgens mij zitten hele legers mensen elke dag taken en taakjes af te vinken, zodat ze bij problemen ingedekt zijn,” schrijft hij. En dat is ook mijn ervaring.
De Jong illustreert zijn verhaal met een bezoek aan de tandarts.
Maar is het in andere beroepsgroepen zoveel anders? Volgens mij niet. Alles moet via een protocol worden afgelopen, want anders loop je het risico dat het fout gaat.
In de Verenigde Staten gaat het nóg extremer, maar dat land is ook een land van extremen. Aan de andere kant van de grote plas worden magnetron-makers beschuldigd, als ze niet in de handleiding expliciet hebben vermeld dat een kat of poes niét in de microwave gedroogd mag worden.
De handleiding als protocol: vermeld overduidelijk wat wel en wat niet kan.
Gelukkig hebben we de columnisten. Zij brengen onder woorden wat iedereen aan zijn klompen aanvoelt, maar wat je niet mag noteren.
Het protocol schrijft immers iets anders voor.
Tags // Amerika, Ate de Jong, column, columnist, Huis Aan Huis, Huis Aan Huis Leeuwarden, Leeuwarden, protocol, Verenigde Staten, Verenigde Staten van Amerika
Trackback from your site.