Psalm 1

Het eerste woord van het boek van de Psalmen is ‘Welzalig’, een woord dat de betekenis heeft van gefeliciteerd, welgelukzalig, je bent te prijzen, of nóg sterker: proost. Het laatste woord uit hetzelfde Bijbelboek is ‘halleluja’ (Psalm 150), ‘alle eer aan God’.
Tussen deze twee woorden gebeurt het. Proost en eer aan God vormen de alfa en de omega van Gods oudtestamentische liedboek. Iemand die te feliciteren is, geeft alle eer aan God. En wie alle eer aan God geeft, is te feliciteren.
Psalm 1 zet hoog in met dat eerste woord, proost/welzalig. Het is een zaligspreking waarmee dit lied begint. De psalm wijst erop dat echte religie niet los kan staan van ons gedrag in het dagelijkse leven. Daarin worden we door Gods wet onderwezen, we krijgen een richting mee.
Hoe ziet dat leven er dan concreet uit? Daar geeft deze psalm een concreet antwoord op, als we de vertaling van Huub Oosterhuis mogen geloven. Hij vertaalt de psalm als volgt:

Goed is
dat je niet doet wat slecht is
niet achter oplichters aan loopt
niet met Ploert en Schender heult
niet je schouders ophaalt
‘ploert en schender, ach
zo is de wereld’

Goed is dat je goede woorden
overweegt en wil:
heb je naaste lief die is als jij
de vluchteling, de arme, doe hen recht.
Prent ze in het hart van je verstand
die woorden
zeg ze voor je uit

gezegend ben je

een boom aan stromen levend water
vruchten zul je dragen
blad dat niet vergeelt
het zal je goed gaan

Oplichter
ongezegend zal je zijn.
Een storm steekt op
je waait de leegte in.

(uit: Huub Oosterhuis – 150 psalmen vrij, © eerste druk 2011, Uitgeverij Ten Have)

Wie dus op deze manier leeft, is een gezegend mens. Alle eer aan God!