Slecht geheugen

“Je hebt het druk,” zei W. ter V. te Z., “want je stukje zijn kort.” Ik nam het ter kennisgeving aan, maar moest deze opmerking ook bevestigen, tot mijn schrik. Want inderdaad, ik heb een volle, zo niet overvolle agenda. En dat betekent dat ik inderdaad moet bezuinigen in mijn tijd voor sommige agendapunten. Maar gelukkig hebben mijn blogs een knopje met Continue Reading.
Laat ik het in het korte stukje van vandaag hebben over ons nationaal geheugen. We leven steeds meer in het hier en nu. Op zich niks mis mee, want deze vorm van hedonisme kan leiden tot geluk, plezier, “mindfullness leven”, zo je wilt. En ja, ik chargeer het, ten positieve.
Het nadeel is dat je geheugen door deze manier van leven zo slecht is zolang je je kunt herinneren. Hoe zat het ook al weer met de ijzel, vorige week? Wanneer het land wordt geteisterd door ijzel, zijn de betrokkenen en “slachtoffers” in alle staten; drie dagen later is niets meer van de ijzel en de bijbehorende drukte over. Als sneeuw voor de zon verdwenen.
Dat is overigens een breder probleem. We weten niets meer van onze geschiedenis, letterlijk. Wat tot gisteren is gebeurd… – tjah, dat is gebeurd, en gedane zaken nemen geen keer. En als gedane zaken geen keer nemen, hoef je het ook niet meer te bespreken of het erover te hebben. Gebrek aan historische kennis leidt tot algehele domheid.
Ik hoop dat ik het mis heb, dat ik te kort door de bocht ga. Laat het me maar weten.