Sneek

Ik moest in Sneek zijn. Eén van de Friesche Elf Steden, uiteraard. Ook de stad van het Nationaal Modelspoor Museum. Het is een zogenaamd kopstation, dit is een eindpunt voor de pendeltrein tussen Leeuwarden en Sneek. Een aantal jaar geleden kon de machinist niet stoppen, waardoor een totale ravage ontstond bij het Sneeker station.
Heel even moet ik denken aan het treinongeluk op Gare Montparnasse in Parijs. De trein stootte door het stootblok heen en kwam bijna verticaal neer op het Place de Rennes. Eén persoon kwam om het leven: Marie-Augustine Aguillard. Deze Française bevond zich net in de kiosk van haar man, die even kranten was gaan kopen, toen de trein door de wand van het station kwam zetten. Ze overleed door vallend puin.
Een historische foto van dit ongeval versierd een bloemlezing van Henny Vrienten. In 2014 stelde de bassende zanger van Doe Maar een dichtbundel samen over treinen, met als schitterende titel De trein schrijft liedjes van verlangen.
Voor de gelegenheid grijp ik ook maar weer naar Querido’s letterkundige reisgids van Nederland van Willem van Toorn, altijd weer een bron van informatie. Dit naslagwerk meldt onder meer dat schrijver Theun de Vries hier niet kon aarden. Obe Postma is er wel weer positief over, Anne Wadman schreef zijn voornaamste werk in de Waterpoortstad, net als D. A. Tamminga. Ype Poortinga schreef een tweedelige roman over de stad met als titel Elbrich.
We zijn weer op de hoogte.
Valt verder nog iets te vertellen over Sneek?
Niets noemenswaardig. Of wel. Het centrum kent veel bedrijvigheid. In een etablissement aan een marktplein, nam een wat ouder stel plaats. Op het terras buiten, want zolang de zon schijnt, moet je daar gebruik van maken. Zeker als het de laatste mooie dag van het jaar is. Vanuit de deuropening bediende de ober dit stel.
“U komt voor een lekker kopje koffie?”
Meneer wel. Bij mevrouw ligt het wat genuanceerder.
“Heeft u toevallig ook verse muntthee?”
“Toevallig heb ik dat nog net,” zegt de uitbater, casual gekleed en op een toon waarmee hij haar bijzonder wil maken.
Niet veel later serveert de beste man een koffie en een verse muntthee voor het fietsend stel.
Ik moest in Sneek zijn.
Leuk stadje.
De trein heeft een liedje geschreven van verlangen.