Ga maar door zonder mij
ga maar door

Gisteren werd bekend gemaakt dat muzikant Henny Vrienten is overleden. Mijn vader vroeg hoe het nieuws bij me binnen kwam.

Haar televisie sneeuwt en ruist
Weer komt de zon en gaat ze onder

“Toen [Hugo] Claus de eerste verschijnselen van alzheimer begon te vertonen, vond [Jan] Wolkers dat verschrikkelijk. Op 31 december 2006 belde hij zijn vriend in Antwerpen om hem een gelukkig nieuwjaar te wensen. Het was de laatste keer dat zij elkaar spraken. […] Onder daverend gelach hingen ze beiden op.”

Ze zit al dagen voor het raam
Er hangt een zwijgen in de lucht

We waren een beweging
En we werkten aan
Een andere betere wereld
Maar er bewoog niet veel

Hij las het in haar ogen
Het was voorgoed voorbij
Ze hoefde niks te zeggen
’t Was duidelijk en hij
Zag hoe ze als bevroren
Vol huiver naast hem lag
En hij zat onbewogen
Te luisteren naar
Haar adem in de nacht

In Paradiso speelde Henny Vrienten de kinderliedjes die hij voor Sesamstraat componeerde. Twee optredens, voor voornamelijk jonge kinderen en hun ouders. En een paar verloren geesten, die bij de concerten waren, omdat Henny Vrienten het geheel presenteerde.

De vondeling van Ameland is een lied van Boudewijn de Groot. De tekst is van Freek de Jonge. Het lied vertelt het verhaal van een aangespoelde vondeling op Ameland, die zich meer thuis voelt in de zee dan op het eiland zelf. Uiteindelijk loopt de vondeling vanaf het strand de zee (weer) in en verdrinkt.

In 2008 maakte Henny Vrienten een hoogmis. Dat wil zeggen, hij schreef de muziek voor een aantal teksten, bijgebracht door de oecumenische studentenvereniging EUG in Utrecht. De bassist van Doe Maar had namelijk in een interview met dagblad Trouw gezegd, ooit nog eens een hoogmis te willen schrijven.