Het blijft altijd een indrukwekkend verhaal, het verraad van de familie Frank uit het Achterhuis. Vandaag is het 71 jaar geleden dat een telefoontje werd gepleegd naar de Euterpestraat in Amsterdam, waar de SS was gekwartierd. Rond half elf ’s ochtends stond SD’er Karl Josef Silberbauer voor de deur van Prinsengracht 263.

Vandaag zou Anne Frank 85 jaar zijn geworden. Een mooie leeftijd. Maar het verhaal van deze vrouw is overbekend. Zij haalde niet eens haar zestiende verjaardag. Weten doen we het nooit, maar zou Anne Frank net zo bekend zijn geweest, als ze de oorlog overleefde en niet in Bergen-Belsen bezweek?

Anne Frank hield in het Achterhuis een schrift bij met Mooie Zinnen. Wat mooie zinnen zijn, daar kun je over discussiëren. Het zegt in ieder geval iets over degene die de zinnen als mooi typeert. Ik houd geen schriftje bij, maar aan de Bleek hangt wel een aantal uitspraken die bij me horen. De zinnen hangen door het hele huis heen. Voorbeelden te over.

Het is vandaag de 125^e geboortedag van Otto Frank, de vader van dagboekschrijfster Anne. Hij werd in 1889 geboren in Frankfurt am Main, in een welgestelde bankiersfamilie. Na onder meer gewerkt te hebben in New York, keerde Otto in 1911 terug naar zijn vaderland. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij als officier in het Duitse leger. Otto Frank stond bekend om zijn trouw: hij bleef soms weken weg (en onbereikbaar) om een paard terug te brengen naar de oorspronkelijke eigenaar.

Een nieuwe lerares voor de Spachkurs, Franka. Een wat expressievere vrouw dan Jana. Maar gelukkig wel een aardige juf. Dat scheelt weer. We hebben ons tijdens de les gebogen over de Dativ en Akkusativ in een zin – de bekende derde en vierde naamval binnen het Duits. Niet het meest gemakkelijke gedeelte van de taal van onze oosterburen. Maar ja, het is wel een belangrijk onderdeel van het Duits.