Vandaag wordt stilgestaan bij de aanslagen van 9/11, precies twintig jaar geleden. Twee vliegtuigen vlogen in de torens van het WTC, een derde vliegtuig dook in het Pentagon en een vierde vliegtuig stortte neer in de buurt van Shanksville (Pennsylvania).

Jochen Markhorst schrijft graag en veel over Bob Dylan. Dat doet hij onder meer via zijn boeken. Maar ook via de weblog van Tom Willems, die al sinds jaar en dag Bob Dylan in (het) Nederland(s) in de lucht houdt.

Sommige data staan in het collectieve geheugen met blokletters geschreven. 9/11 is daar één voorbeeld van. De datum is volgens de Amerikaanse datumnotatie geschreven: eerst de maand en dan de dagdatum. 11 september, dus. Een jaartal hoeft niet genoemd te worden, wie deze dag heeft meegemaakt weet dat deze datum synoniem is voor de terroristische aanslagen. Door middel van gekaapte passagiersvliegtuigen werden de aanslagen uitgevoerd door de terreurorganisatie Al Qaida van de Saoedi-Arabische multimiljonair Osama bin Laden.

Na jarenlang juridisch gesteggel is een datum geprikt voor de start van de rechtszaak tegen het vermoedelijke brein achter de aanslagen van 11 september 2001. Khalid Sheikh Mohammed moet zich 11 januari 2021, samen met vier anderen, verantwoorden voor een militaire rechtbank in Guantanamo Bay.

Bootlegs vormen een merkwaardig fenomeen in de muziekwereld. Natuurlijk, het bestaat. Een deel van mijn muziekbibliotheek is ingeruimd met deze albums. Maar deze cd’s en elpees mogen officieel niet bestaan. Want het is een kopie van een “dienst”, geleverd door de betreffende artiest – en voor zover je diensten als een product kunt beschouwen.

In september 2008 gaf Levon Helm een optreden in Nashville’s Ryman Auditorium. In 2011 werd het optreden gereleased onder de titel Ramble at the Ryman. De zingende drummer werd tijdens dit concert bijgestaan door een select gezelschap van collega’s. Zo was de multi-instrumentalist Larry Campbell de spreekstalmeester van dienst.

Die persoon heeft dan een steekje los, als hij vindt dat Dylan op Blood On The Tracks is beïnvloed door Tsjechov. Mijn collega is helder. De inspiratie voor dit als meesterwerk geprezen huzarenstukje van Dylan kent volgens hem geen verwantschap met het werk van de Russische arts en schrijver. Ook andere Dylan-fans vinden de link tussen de liedjesschrijver en de toneel- en korte verhalenschrijver minimaal.

Ik liep de hele dag rond met het nummer Mississippi van Bob Dylan. Het nummer is terug te vinden op Dylan’s album “Love And Theft” uit 2001, het album waar ik “in Dylan kwam”. Toen had het nummer er al vier jaar op zitten. Oorspronkelijk was het al opgenomen voor Time Out Of Mind uit 1997, maar bleef toen op de plank liggen. Sheryl Crow nam het nummer op voor The Globe Sessions uit 1998.

Een floater is de Engelse term voor glasvochttroebeling of myodesopsie. Ik heb hier wel een beetje last van. Het zijn schaduwachtige contouren die alleen of in groepen voorkomen in het gezichtsveld, die de vorm van puntjes, draden of stofwebben hebben en langzaam de oogbewegingen volgen. Het hindert niet, het is ongevaarlijk en het komt vaak voor.

Kan ik mij een leven zonder muziek voorstellen? Nee. Ik zou er niet aan moeten denken om doof te worden, voor zover je dat in je eigen macht hebt. Ik luister graag en veel naar Bob Dylan – sterker, ik houd zelfs een weblog over hem bij. Toch was hij op muzikaal gebied niet mijn spreekwoordelijke eerste liefde. Dat was de Britse band Queen, waar ik heel veel naar heb geluisterd.