“Als ik fotograaf zou zijn, zou ik mijn vrouw voortdurend fotograferen, en ook naakt. Niet om erotische redenen, maar om haar beter te kunnen begrijpen. Hoe je het namelijk ook wendt of keert, een vrouw is een ondoorgrondelijk wezen. Om haar draait alles: het leven, de schepping, de vooruitgang. En zij draagt die verantwoordelijkheid met vanzelfsprekende charme en nederige elegantie. Een vrouw heeft geen kapsones, zij is een wonder.

Ik ga regelmatig naar Zorgvlied, waar Herman en Martin (Bril, red.) begraven liggen. Ja, ik mis ze enorm. Je bent ze kwijt.

Afgelopen zondag was het negen jaar geleden dat Martin Bril is overleden. Hij was vooral bekend als columnist van achtereenvolgens Het Parool en de Volkskrant. Daarnaast schreef hij veelvuldig voor andere media. Zo maakte hij voor het tijdschrift Noorderbreedte verhalen over ‘witte plekken’: plaatsen op de topografische kaart, waarover nog niet eerder was geschreven.

Het is de eerste zaterdag van de laatste maand van het jaar. Ongetwijfeld zal dat een “datum” zijn voor sommige mensen. Voor mij betekent het niets. Behalve dan dat het de eerste zaterdag is van de laatste maand van 2016. Desalniettemin is het een mooie gelegenheid om weer eens te reizen door Nederland. Want ik heb heimwee naar Nederland, om een boek van Martin Bril te parafraseren. Maar anders dan de wijlen Volkskrant-columnist met de auto het land bereisde, doe ik dat digitaal.

Het leuke van het bijhouden van een dagelijks blog, is het opbouwen van een heus portfolio. Elke dag een stukje, dat zijn zeven stukjes per week, dat zijn 365 stukjes per jaar. Elke dag een handvol woorden, dat is na verloop van tijd een behoorlijke berg woorden. Het dagelijks publiceren betekent ook dat je langzamerhand je eigen weg beschrijft.

Deze week zijn schrijvers Ronald Giphart en Bart Chabot begonnen met hun theatervoorstelling ‘Trio Giphart en Chabot’. Het is weinig opmerkelijk dat dit duo zich als een trio presenteert; in vroeger dagen tourden de auteurs door het land met die andere (stukjes)schrijver, Martin Bril. Hun eerste tournee luisterde naar de naam ‘Giphart en Chabot met Bril’. De opvolger, ‘De grote liefde’, stopte vroegtijdig in verband met de ziekte en later het overlijden van de Volkskrant-columnist.

Volgende week wordt in Utrecht een standbeeld geplaatst van schrijver Martin Bril. Het standbeeld wordt geplaatst in de wijk Kanaleneiland, aan het Amsterdam-Rijnkanaal; de wijlen columnist woonde de eerste jaren van zijn leven in deze wijk. Zeven meter doorsnee heeft het beeld, reden om het via het water vanuit Amsterdam naar Utrecht te vervoeren. Ontwerpbureau Carve en typograaf Karel Martens ontwierpen een paviljoen van staal, waarvan het dak rust op de letters Martin Bril.

De Boekenweek van dit jaar is koud voorbij, of we weten wie het geschenk van volgend jaar gaat schrijven: Esther Gerritsen. We weten geen Boekenweekthema, we weten niet het onderwerp van het nieuwe boekje, we weten geen eerste zin. Het enige dat we weten is dat Gerritsen de eregast is op het Boekenbal 2016. Over elf maanden.

Gisteren werd er druk over gespeculeerd: morgen (vandaag dus) zou het wel eens Rokjesdag kunnen zijn. Reden is de warme dag in april. En hoewel het inderdaad vandaag een mooie zonnige dag is, vermoed ik dat wijlen Martin Bril deze dag niet als Rokjesdag zou betitelen.