Het dorpje Austerlitz is een dorp in de gemeente Zeist. Ik kende het eigenlijk alleen van de Pyramide van Austerlitz, uit het liedje Waar ik woon van Boudewijn de Groot. Maar sinds jaar en dag ben ik gast in dit dorpje, in het Beauforthuis. In deze voormalige Nederlands Hervormde Kerk treedt Ernst Jansz met enige regelmaat op. Soms solo, soms in een wisselende bandformatie.

Morgenavond wordt Ernst Jansz 70 jaar. Hij viert zijn verjaardag met Rienne Va Plus in Beauforthuis Austerlitz. Rienne Va Plus is de gelegenheidsformatie, die Jansz startte na Doe Maar. Naast de pianist werd de band bezet door Jan Hendriks en zangeres Rieany Janssen.

Toen ik nog op de havo zat, ben ik een keer naar het Bevrijdingsfestival in Zwolle geweest. Met een handvol klasgenoten, waaronder twee meisjes waar ik wel een oogje op had. Ik kon niet goed kiezen tussen de twee, en dus koos ik maar niet. Met hen naar livemuziek luisteren, kon natuurlijk wel. En zo stonden we onder te luisteren naar Paskal Jakobsen van BLØF, die Zwolle als ‘dorp’ betitelde. Of bedoelde hij het festivalterrein, wat een dorp op zich is?

Afgelopen donderdag was Ernst Jansz te gast bij Music Talks!, een live-praatprogramma. Een van de verrassingen voor de muzikant, was een filmpje met Jaap van Beusekom. De twee muzikanten maken deel uit van CCC Inc., de enige Nederlandse folk- en americanaband. Van Beusekom complimenteerde zijn makker met het Verzameld Werk van de band. Want naast begenadigd muzikant is Jansz ook de huisarchivaris van de formatie.

Poptempel Paradiso bestaat deze week precies 50 jaar. Een groep hippies kraakte in oktober 1967 het kerkgebouw van De Vrije Gemeente om een eigen club te hebben. ‘Cosmisch ontspanningscentrum Paradiso’ opende 30 maart 1968 zijn deuren. Nog steeds worden in dit pand kerkdiensten gehouden, hoewel de grote nadruk toch wel echt ligt op de muziek.

“Ik wil het graag netjes in de kast hebben staan. Toen ik de verzamelbox van CCC maakte, kon ik eindelijk alle tweesporenbanden laten digitaliseren. Dat vind ik prettig. Ook daarom schrijf ik boeken, zodat mijn kinderen maar een greep in de kast hoeven te doen als ze willen weten wie hun vader of grootvader was.”

Met mijn broers en zwagers was ik weer een weekend weg. We namen ons voor om, behalve goed enen, wandelen en gesprekken, muziek te delen. Dat delen van muziek gebeurde in twee rondes. De eerste ronde was welke muziek je wilde laten horen op je begrafenis. De tweede ronde was de muzikale ontdekking van 2017.

Tekstschrijver Lennaert Nijgh werd aan het einde van zijn carrière zijn grootste concurrent. Dat zegt in ieder geval Josee Koning in een vraaggesprek met dagblad De Limburger. Zij maakte recentelijk de voorstelling Een tip van de sluier, over haar leven met Nijgh.

Na het uiteenvallen van Doe Maar, bleef oprichter Ernst Jansz actief in de muziek. Net als vrijwel alle andere Doe Maar-leden, hoewel er wel verschillen waren. Met name tussen Jansz en bassist/zanger Henny Vrienten. Die laatste ontwikkelde zich tot een allround-muzikant, die veel (tijdelijke) projecten tot commerciële successen wist te brengen.
Zoals bijvoorbeeld The Magnificent 7, de filmmuziek, de melodieën voor onder meer Klokhuis als assistent en opvolger van Harry Bannink, en natuurlijk de supergroepen Aardige Jongens (met Frank Boeijen en Henk Hofstede) en Vreemde Kostgangers (met Boudewijn de Groot en George Kooymans). Wat muziek betreft, is Jansz een ander verhaal.

De Nederland Leest-editie van 2017 bestaat uit het boek Ik, Robot van Isaac Asimov. Het boek bestaat uit 9 korte verhalen over robots, die onderling met elkaar verbonden zijn. De verhalen, in dit geval. De Nederlandse schrijver Ronald Giphart heeft een tiende bijdrage geleverd aan deze gelegenheids-uitgave.