In de biografie over Jan Wolkers, van de hand van Onno Blom, komt Rosita naar voren. Zij was een minnares van de beeldhouwer-schilder-schrijver. Zij is de dochter van Jan Steenbeek.

De Zweedse folkrockband West Of Eden komt zaterdag 2 maart naar De Lawei in Drachten. Dat betekent een avond vol klassieke folk, traditionele jigs en reels, maar ook moderne folkrock. De groep werd ruim 20 jaar geleden opgericht door het echtpaar Martin en Jenny Schaub en heeft als thuisbasis Gotheborg. Het is opmerkelijk dat de muzikanten niet putten uit de eigen volksmuziek, maar veel meer steunen op Keltische folktradities.

De persoon van Kaïn is er een die tot de verbeelding spreekt. Zeker in de literatuur en poëzie kom je de naam van Kaïn regelmatig tegen. De ene keer heel duidelijk, de andere keer op een subtielere manier.

In 2009 verscheen het debuutalbum van Mumford & Sons: Sigh No More. De Londense folk-groep vestigde in één klap haar naam als degelijke band. Geheel terecht; ik vind het nog steeds jammer dat hun derde album Wilder Mind meer rock-georiënteerd is. Enfin, dat is een ander verhaal. Op Sigh No More staat het mooie liedje Timshel.

Aan de muur van mijn woonkamer, hangt een gesigneerde concertposter van Ernst Jansz. Het gaat om een poster van de zanger in de Openbare Bibliotheek Amsterdam. De show betreft de enige try-out van de toen nieuwe show Dromen Van Johanna, waarin Jansz twaalf teksten van Bob Dylan heeft vertaald. Op de poster heeft Jansz, op verzoek, deze zinnen geschreven (naast zijn handtekening):

ik ben geen man die bij een misstap
gretig boete doet
maar het is de keten van het lot
die ik, als Kaïn, breken moet