Ernst Jansz vierde zondag zijn 72e verjaardag. Hij is tegelijk jarig met Bob Dylan; de twee muzikanten schelen precies zeven jaar.

Ernst Jansz is onlosmakelijk verbonden met de Nederlandse popgeschiedenis. Je kent hem als oprichter van Doe Maar, maar ook solo heeft hij veel succes. In Neushoorn passeren vrijdag 5 april 2019 zijn mooiste liedjes uit een rijk oeuvre de revue.

Jos Brech is de 55-jarige verdachte in de zaak Nicky Verstappen. Hij woonde in augustus 1998, ten tijde van de dood van Nicky, in het Limburgse Simpelveld. Brech verhuisde later naar Veendam. De 55-jarige man woonde in Simpelveld bij zijn moeder. Hij had geen relatie. Hij reist vaak op en neer naar Frankrijk. Dat deed hij ook in februari: toen zei Brech dat hij een wandeltocht ging maken in de Vogezen.

Na het uiteenvallen van Doe Maar, bleef oprichter Ernst Jansz actief in de muziek. Net als vrijwel alle andere Doe Maar-leden, hoewel er wel verschillen waren. Met name tussen Jansz en bassist/zanger Henny Vrienten. Die laatste ontwikkelde zich tot een allround-muzikant, die veel (tijdelijke) projecten tot commerciële successen wist te brengen.
Zoals bijvoorbeeld The Magnificent 7, de filmmuziek, de melodieën voor onder meer Klokhuis als assistent en opvolger van Harry Bannink, en natuurlijk de supergroepen Aardige Jongens (met Frank Boeijen en Henk Hofstede) en Vreemde Kostgangers (met Boudewijn de Groot en George Kooymans). Wat muziek betreft, is Jansz een ander verhaal.

Het is vandaag precies 75 jaar geleden dat in Kamp Amersfoort 31 mannen uit het verzet werden doodgeschoten. Ter gelegenheid daarvan is er een speciale herdenkingsdienst gehouden, waarbij ook nabestaanden aanwezig zijn.

Ernst Jansz komt met een nieuw boek, cd en gelijknamige theatertournee: De Neerkant. Het is het vervolg op Molenbeekstraat, en vertelt de opkomst van de bands CCC Inc. en Doe Maar. Ter voorbereiding op deze release eind oktober, plaatste dagblad Het Parool alvast het nummer Dan Huilt Mijn Hart op de website.

NEERKANT Na de eerst uitgave van De Overkant in 1985, schrijft Ernst Jansz een jaar later voor zichzelf De witte kamer, een toekomstroman waarin hij zijn eigen geschiedenis, van de jaren zeventig van de twintigste eeuw, optekent als de 75-jarige Estimo Jara in 2024. Nu Ernst Jansz dichter bij de leeftijd van zijn alter ego is gekomen, kan de vraag gesteld worden: is hij nu wie hij toen dacht te zullen zijn? De 23 hoofdstukken van De witte kamer wisselen als spiegels de evenzovele kronieken af die in De Neerkant worden verteld, herinneringen aan de roerige jaren zeventig, de hippietijd, vanaf het aanvankelijke commune-leven met CCC op de Boerderij tot en met de eerste jaren van Doe Maar van 1978 tot 1980. Vele foto’s in zwart-wit en kleur larderen dit verhaal over een leven in de muziek met alles erop en eraan: liedjes en liefjes, vrienden en toch ook eenzaamheid.

De dominee van dienst preekte vanmiddag over vreemdelingen en priesters. Een tekst uit de eerste brief van de apostel Petrus. Een onder christenen redelijk bekend, maar tegelijk ook onderbelicht thema, dat van vreemdelingen en priesters. Als openingslied liet de predikant lied 213 uit de bundel Zingende Gezegend zingen. Een schitterende tekst, als je het mij vraagt.

Het is een van de mooiste liedjes van Elly & Rikkert op hun cd In Het Voorbijgaan: De organist. Een tekst van Elly, met muziek van toetsenist Jan Borger. Het lied verhaalt over een (gereformeerde) organist, die de kudde in gezangen leidde naar Gods Zoon. In de begeleiding van die gemeente-zang werd de organist bijgestaan door zijn eigen zoon. Eén van de zinnen is: ‘Hij zegt zijn naam en blijft die steeds herhalen / noemt hem weer ‘joch’ en lacht en zegent hem’.