Vorige week was ik bij Matthijn Buwalda. Niet persoonlijk, maar bij zijn uitvoering van Hotel De Hoop. Ik was er niet kapot van. Maar andere bezoekers wel, zij bescheurden zich van het lachen. Die Matthijn spreekt dus wel een bepaald publiek aan. Dan zullen zijn shows en liedjes in een behoefte voorzien.

In hoofdstuk 3 van de Hebreeënbrief wordt de link gelegd tussen twee bemiddelaars, Mozes in het Oude Testament en Jezus Christus in het Nieuwe Testament. Het is daarbij goed om op te merken, dat deze brief aan Hebreeën wordt gestuurd en niet zozeer aan christenen. Het zijn dus belijdende Joden, die hun volksgeschiedenis uitstekend kennen. Verwijzingen naar het Oude Testament zijn gesneden koek voor de christenen uit het Joodse volk.
Dat is uiteraard een ander verhaal bij mensen die vanuit de Griekse wereld, van buitenaf, bij de kerk komen.
De schrijver wijst dus niet zozeer op het christendom, maar wijst juist vanuit de wet naar Christus.

Gemeenschap. We vormen een communiteit, niet op basis van onze eigen keuze, of het wijs en verstandig besluit van een elite of politieke leiders. We zijn gekozen door God, als geheel, als groep. Dat maakt ons bescheiden: als jij en ik niet kunnen bogen op onze eigen verdiensten, maakt dat ons klein. Ook richting de ander.

In een kerkelijke gemeente waar ik regelmatig kom, moest ik onlangs de opening van een vergadering verzorgen. Deze gemeente werkt sinds kort met vijf kernwaarden: genade, geven, gemeenschap, getrouw en gastvrij. Een 5G-kerk, dus. Ik moest denken aan het verhaal van Job, en las als opening hoofdstuk 2 vers 7 tot en met 13.