Nick Cave komt met een boek over de jaren na het overlijden van zijn zoon Arthur, schrijft The Guardian. De jongen stierf zes jaar geleden op vijftienjarige leeftijd.

In België is een akkoord bereikt bij de onderhandelingen over een nieuwe regering. De onderhandelaars van de zeven politieke partijen die een kabinet proberen te vormen, zijn het woensdagochtend vroeg inhoudelijk eens geworden, meldt de VRT.

Anne de Vries, de schrijver van de beroemde kinderbijbel en van Bartje, was een zondagskind. Een zondagskind is letterlijk een persoon die op een zondag is geboren. In figuurlijke zin is een zondagskind een geluksvogel, iemand die veel geluk heeft in het leven. In het geval van De Vries: geboren op pinksterzondag, op de verjaardag van zijn moeder, hij voelde zich een zondagskind. Met het mooiste werk van de wereld, schat van een vrouw, een prachtig stel kinderen. Altijd het werk voorop. Dat was echt een lot uit de loterij.

De tandarts is altijd blij om me weer te zien. Ik ook. Mijn tandarts is een fijne man. En zijn assistent, een mondhygiënist, is ook een fijne man. Zo’n sessie bij de mondhygiënist is altijd weer een bloederig gebeuren, maar wel noodzakelijk.

Het is weer zover: de herfst is begonnen. Mijn favoriete jaargetijde, vanwege de donkere dagen. Ik kan me weer nestelen in de bank, terwijl het buiten donker is, en ik een goed boek ter hand heb genomen. Met op de achtergrond de stem van Bob Dylan. Of Leonard Cohen. Nick Cave. Johnny Cash.

De dagen worden korter. Dat wil zeggen, de zon komt later op en de duisternis valt ’s avonds eerder in. We zijn nog in augustus, maar de eerste tekenen van de herfst kloppen zachtjes op de deur. We laten deze gast ook maar toe in ons leven, wetende dat over een half jaar de zon op haar schreden terugkeert en de dagen weer lengen. Het is met de seizoenen net als met de dagelijkse praktijk van de zon: “De zon gaat zinloos onder, morgen moet ze toch weer op,” aldus Herman Finkers.

De dagen worden korter, merkbaar korter. Dat wil zeggen, het aantal uren zonlicht neemt sterk af – en als de zon al schijnt, is dat achter een dikke laag wolken. De dagen zelf zijn in aantal uren gewoon gelijk gebleven. Elke dag heeft 24 uur tot z’n beschikking. Tijd dus om de lange avonden op een goede manier in te vullen. Het vergaderseizoen is een goede manier om de avonden te vullen. Maar gelukkig is er meer in het leven dan het beraadslagen.

Elk jaargetijde vraagt om zijn (haar?) eigen muziek. Gisteren startte ik al met Allennig IV van Daniël Lohues. Het sluitstuk van zijn eerste solo-reeks, waarbij de Drentse dichter en multimuzikant alle seizoenen bij langs gaat. Grofweg, dan. Maar er is meer, gelukkig. Zo heb ik ook Time Out Of Mind van Bob Dylan gedraaid. De herfst is ontegenzeggelijk te horen op dit album, dat twee decennia geleden werd opgenomen met buizenversterkers. Degelijke muziek is het resultaat. Maar een verhaal over Dylan en zijn muziek is eigenlijk meer iets voor een ander blog.

En dan is het plotseling zover: het is herfst. Al eerder heb ik de link uitgelegd tussen dit jaargetijde en de grandioze elpee Harvest van Neil Young. Van ‘herfst’ via ‘haarfst’ naar ‘harvest’ is een kleine stap. In de herfst nadenken over de ‘oogst van dizze dag’, waarom ook niet? Waarbij opgetekend, dat deze dag breder kan worden opgevat van 21 september. En dat oogst meer is dan wat je van het land haalt.