Aan de randen van buurtschap Klein Groningen zijn borden verschenen die veel weg hebben van de gemeentelijke borden bij het binnenrijden van de bebouwde kom.

Dit is het vijfduizendste bericht op mijn blog. Sinds eind juli 2013 plaats ik (vrijwel) dagelijks minstens één bericht. De laatste maanden is het drie berichten per dag.

The New York Times vult de hele pagina met namen van Amerikanen die zijn overleden aan het coronavirus. De krant wil daarmee stilstaan bij de bijna 100.000 coronadoden in de VS.

Met een vriend had ik afgesproken in Zwolle. Zonder rekening te houden met corona. Niet dat het ons niet interesseert, maar wat doe je er aan? Dus gaven we elkaar bij aankomst een hand. Dit ritueel herhaalden we bij ons afscheid.

Voor een klus moest ik in Kampen zijn. Als treinreiziger had ik mijn route keurig uitgestippeld. Ik wist hoe ik moest reizen. Per trein, uiteraard. Via Zwolle en dan naar Kampen-Zuid.

Vierduizend.

De stand van het land. Hoe meet je zoiets? Is dat aan de hand van de economie? Dat is een goede graadmeter. Immers, cijfers liegen niet, dus hebben getallen altijd gelijk. Maar toch, dat is maar een half verhaal. Want als je aan de hand van een brood of een huis bepaalt hoe het ervoor staat, interpreteer je die cijfers. Aan een cijferreeks an sich heb je niet veel.

Zwolle is de stad waar ik de laatste twee jaar van mijn studie Journalistiek woonde. De Christelijke Hogeschool Windesheim, de basis voor de School Of Media waar ik studeerde, huurde aan de Harm Smeengekade een afgeschreven verzorgingsflat. De ouderen waren de flat al uit, het pand zou pas na een aantal jaar daadwerkelijk tegen de vlakte gaan. In de tussentijd mochten de Windesheimers via een soort antikraakregeling de flat bewonen.

Voor veel muziekliefhebbers was het dit weekend Pinkpop. Drie dagen muziek, waaronder Marco Borsato, Mumford & Sons en Fleetwood Mac. Voor tienduizenden christenen was Biddinghuizen de plek voor Opwekking. Voor mij is Tweede Pinksterdag als altijd de familiedag.

Het woord Kroniek is een mooi woord. Het heeft namelijk alles in zich wat betreft proza. Een kroniek is een verhaal van of boek met chronologisch geordende gedenkwaardige en/of historische feiten, maar is geen wetenschap. Je hoeft het niet te onderbouwen met harde feiten als jaartallen of groepsgrootte. Het is geschiedenis, een relaas, een overzicht in een jaarboek bijvoorbeeld.