Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont
en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,
mijn God, op U vertrouw ik.’

Een gebed van Mozes, de godsman.

Heer, U benet ons een toevlucht geweest
van geslacht op geslacht.
Nog voor de bergen waren geboren,
voor U aarde en land had gebaard –
u bent, o God, van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Wie kan hem dat vertellen?

Maar is het hier op aarde niet een grote leegte dat rechtvaardigen ten deel valt wat zondaars verdienen, en zondaars wat rechtvaardigen verdienen?

Een zondaar daarentegen zal het slecht vergaan: de schaduw van zijn levensdagen zal niet lengen – want hij heeft toch geen ontzag voor God?

Natuurlijk weet ook ik: het zal de mens die ontzag voor God heeft goed vergaan – want hij heeft toch ontzag voor God?

Wie kan daar iets over zeggen?

Is er iemand die hem rekenschap kan vragen van zijn daden?

Wie kent de verklaring van de dingen?

WIe heeft wijsheid?