Posts Tagged ‘Paul de Munnik’
Eerste Helmerstraat
Ik zit weer op het dak
De Eerste Helmerstraat beneden
Zestien sigaretten en een zee van tijd
Als de sterren blijven hangen
Blijf ik zitten waar ik zit
Ik reken af, en sta bij niemand in het krijt
Kees
Het was tijd om de cd Hier Zijn van Acda en de Munnik weer eens te draaien. De cd komt alweer uit 2002, en één van de mooiste albums van het duo. Het een-na-laatste lied van de plaat is Kees. Of nou ja, eigenlijk volgen na Kees nog twee nummers. Achter Een Spaanse Moslim Groet Zijn God zit een zogenaamde hidden track, een opname die na een pauze op de laatste track is geplaatst. Dat verborgen nummer Laura, Bob & Ellen.
Thomas Acda
Een comeback of reünie van het duo Acda en de Munnik zit er niet in. Voorlopig sowieso niet. Als we Thomas Acda moeten geloven. Over het gezamenlijk optreden met Paul de Munnik, zegt Acda in de Telegraaf: “Dat gaat niet meer. We hebben geen ruzie, maar inmiddels heeft Paul de breuk zo definitief gemaakt dat ik zeg: ik wil geen verkering met iemand die geen verkering met mij wil.”
Opa
Het leuke van singeltjes vind ik de b-kant. In vroeger dagen werd rondom een nieuwe albumrelease ook singels uitgegeven. Het waren de dagen van de grote elpee-schijven, met een snelheid van 33 toeren. Hun singels toerden op 45 toeren. Op de a-kant stond dan het desbetreffende nummer van de nieuwe plaat, de b-kant werd opgevuld met een ander nieuw nummer of een leuke uitvoering van een al bestaand en bekend nummer.
Dame bij het raam
Gisteren kondigden Thomas Acda en Paul de Munnik aan dat ze gaan stoppen als theater-duo. Acda en de Munnik bestaan vanaf 2015 niet meer. Toen tv-host Matthijs van Nieuwkerk in De Wereld Draait Door het duo aankondigde en zei dat ze nieuws hadden dat ze nog niet wilden vertellen, dacht ik het al: ‘die twee gaan stoppen als duo’. Maar achteraf heeft natuurlijk iedereen gelijk.
Het aangekondigde afscheid van Acda en de Munnik was een goede reden om weer wat cd’s van deze twee uit de kast te halen. Niet in chronologische volgorde luisterend. Zodoende luister je beter naar de liedjes, zonder te denken dat de dichter en de pianist bij elk nieuw album betere muziek maakten. Maar dat terzijde.
Eén van de liedjes die ik opnieuw hoorde, was Brussel Moeten Heten. Een liedje dat me al snel aansprak. Vanwege de heimwee dat uit het lied komt. De eenzaamheid. Het verlangen naar een andere stad. En dan die ene zin.
Er blijft een vrouw staan voor het raam / Het lijkt of ze wil dat ik iets zeg / Het zou hier Brussel moeten heten / Was ik eindelijk eens weg.
Even later is die vrouw voor het raam veranderd in een dame voor het raam. Ik weet niet of die vrouw of dame voor het raam een prostituee is. Zou kunnen, verwijzend naar het lied Dag Esmee. Maar ik denk van niet. Ik denk eerder aan een eenzame vrouw in een café.
Die eenzame vrouw achter het raam. Die komt me in de Nederpop bekend voor. Henny Vrienten schreef voor de gelegenheidsformatie Boeijen Hofstede Vrienten een nummer met als titel Vrouw Voor Het Raam. Maar hoewel het ook in dit lied gaat over eenzaamheid, heeft de voormalige Doe Maar-bassist het over een andere soort eenzaamheid.
Ze zit al uren voor het raam / Staart naar de kinderen op het plein / Het aarzelt tussen dag en donker / Wind speelt zacht met het gordijn / ’n Stapel kranten in de gang / De post al tijden niet geopend / De deur driedubbel in het slot / Maar toch is zij nu niet meer bang.
Deze vrouw leeft niet meer. Ze zit al dagen voor het raam / Er hangt een zwijgen in de lucht / Een vreemde geur kruipt / Door de muren.
Dit beeld beangstigt me wel eens. Ken ik mijn buren zo goed dat ik weet wanneer zij er niet meer zijn?
Zover laten Acda en de Munnik het niet komen. Zij stoppen op hun hoogtepunt. Ze zijn niet zat van elkaar, maar willen los van elkaar werken. Meer los dan acht jaar geleden, toen zij een AedM-pauze hadden. De breuk is definitief. Om over vijftien jaar weer bij elkaar te komen en te gloreren als comeback-kid.
Misschien.
Acda en de Munnik – Ren Lenny Ren
Zoek me om je heen als je voelt dat je me mist
Ik weet gerust wat mijn vertrek heeft aangericht
Ik kom wanneer je wilt
Denk maar mijn vader is de wind
Ik ben zo licht nu
Ik vind altijd je gezicht
Zoek me om je heen als je boos bent of verdrietig
Of vertellen wilt van wat je hebt beleefd
Ik kom wanneer je wilt
Ik ben je vader toch, de wind
En veel verschilt het niet van hoe snel ik heb geleefd
Als het pannen van daken waait
Als het gras om je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait
Hier ben ik!
Als de zee je met schuim bezingt
Als het huilen langs huizen klinkt
Als de wind je voorover dwingt
Hier ben ik!
Ren Lenny ren
Als je me mist ren heel hard met me mee
Ren Lenny ren
En ben je boos, heb je geen zin
Ren toch, maar hard tegen me in
Ren Lenny ren
Zoek me in de bomen
Zie de toppen zwaaiend gaan
Ik ben je vader de wind, ik kom er aan!
Zoek me in de havens
En als de boten langzaam dansen gaan
Je vader de wind komt er aan!
Als het graan op de velden wuift
Als het zand over de duinen stuift
Als de wind zelfs je fiets verschuift
Hier ben ik!
Als het haar voor je ogen waait
Als je jas om je lichaam draait
Als de wind langs je wangen aait
Hier ben ik!
Ren Lenny ren
Als je me mist ren heel hard met me mee
Ren Lenny ren
En ben je boos, heb je geen zin
Ren toch, maar hard tegen me in
Ren Lenny ren
© Thomas Acda, 2002