Een paar weken geleden, aan het begin van de coronacrisis, meldde ik mij als vrijwilliger in het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL). Het werd een functie als rolstoel-duwer, voor de patiënten die van de ingang naar de juiste afdeling moesten worden gebracht.

Het MCL had sinds 23 maart de ziekenhuisactiviteiten tijdelijk geconcentreerd in Leeuwarden, met het oog op de coronamaatregelen. Vanaf maandag zijn de deuren van MCL Harlingen echter weer geopend.

De rolstoeldienst in het Medisch Centrum Leeuwarden zit er op. De regels voor ziekenhuizen worden versoepeld, de reguliere zorg wordt weer opgepakt. Dat betekent ook dat de golfkarretjes in het MCL gaan rijden. De coördinator vroeg me of ik eventueel dat werk ook wel wilde doen.

Na een lang Koningsdagweekend, was het zaak om me weer te melden in het ziekenhuis. In het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL) vervul ik een ‘maatschappelijke stage’: als rolstoelbegeleider rijd ik patiënten van de ontvangsthal naar de betreffende afdeling.

Met opnieuw een boek over de muziek van Frans Kellendonk en met huiswerk in mijn tas, stapte ik weer het Medisch Centrum Leeuwarden binnen. Een vrijwilligersfunctie, een rolstoeldienst. Niemand verplicht het me. Ook niet het UWV. Het is mijn maatschappelijke bijdrage in de strijd tegen het corona-virus COVID-19.

Terwijl buiten de temperatuur oploopt door de fel schijnende zon, zat ik weer een middag in het ziekenhuis. Met in mijn tas het boek Jong in de jaren zestig, geschreven door Jaap Goedegebuure over de muziek van Frans Kellendonk. En een stapeltje huiswerk voor mijn webklassen. Ik zou mij eens kunnen vervelen, zo’n middag.

Een middag was ik weer in het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL) als vrijwilliger. Aan mij de taak om mensen te begeleiden van de ontvangsthal van het ziekenhuis naar de juiste afdeling. Doorgaans per rolstoel. En het zijn vaak mensen. Gewoon, mensen van vlees en bloed.

Opnieuw vervulde ik een dienst in het Medisch Centrum Leeuwarden. Een rolstoeldienst. De bedoeling is om, in deze tijden van corona, patiënten van de aankomsthal per rolstoel te verrijden naar de juiste afdeling.

Nog steeds ben ik als vrijwilliger werkzaam in het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL). De derde week is inmiddels begonnen. En het is gelijk een drukke middag. Met veel ritjes.

Tijdens mijn twee middagen in het Medisch Centrum Leeuwarden, bracht ik patiënten naar de juiste afdeling. Daarvoor maakte ik gebruik van een rolstoel. Ongeacht welke afdeling, moest ik steeds weer door de ‘winkelstraat’ van het MCL. Een lange gang, waar onder meer het priklab is te vinden. Maar ook een postbus, een speelplek voor kinderen en een reeks bedrijven, zoals de Etos en Day2Day.