Om boven op de top van de berg te komen, moet je onderaan de voet wel de eerste stap zetten. Een logische zin, natuurlijk. Maar wel een waarheid als een koe. Toen ik deze oneliner voor het eerst hoorde, heeft het me aangespoord om daadwerkelijk mijn eerste boek uit te gaan geven. Om mijn verhalen in boekvorm gepubliceerd te krijgen, moest ik wel actie ondernemen en gewoon beginnen.

Wanneer hoor je er als schrijver helemaal bij? Ik beschouw het maar als een compliment, het bericht van een oud-klasgenoot van mij. Bij een bezoekje aan een kringloopwinkel kwam hij mij tegen. Niet mij persoonlijk, niet in levende lijve. Maar wel in woord en daad, om het zo te zeggen. Mijn voormalige klasgenoot zag namelijk mijn debuut liggen. Voor een schappelijke prijs, zoals het in de kringloopwinkel eraan toe gaat.

Nog even en dan is het kalenderjaar 2013 voorbij. In een aantal trefwoorden zal ik het jaar proberen te vatten. Waarbij ik gelijk opteken dat mijn jaaroverzicht verre van compleet is.

Het jaar van…

Het jaar 2013 is deze week zijn tweede helft ingegaan. Tot zover niets bijzonders. Zodra het de langste dag van het jaar is geweest, zijn we over de helft. De dagen worden weer korter. Daar merk je de eerste dagen weinig van. Net zo min als na de kortste dag de dagen weer langer duren.

Ik heb het mooiste beroep van de wereld. Als publicist kan ik over alles schrijven wat ik wil. En dat doe ik dan ook met hartenlust. Niets is zo mooi als schrijven.