Remember the bar garden
Glass filled with beer
Nothing to lose, only good times to gain
A friend to help along
When the words wouldn’t come

Acda en de Munnik hebben op hun cd Zwerf’On een schitterend liedje: Eerste Helmerstraat. Over de ik-persoon, die elk jaar op het dag zit van de Eerste Helmerstraat, beneden. Elk huis heeft wel zo’n dak, elk jaar heeft wel een muur. ‘Ik zit hier elk jaar een keer / Mijn rug tegen de muur / En denk aan wat de tussentijd mij bracht / Wie is er weg? Wie kwam er bij? / Dat wat ik deed, deed ik het goed / En hoe komt het dat het leven naar me lacht?’

Herinner de tuin met de bar, de jacuzzi
het glas gevuld met bier
Niks te verliezen, alleen maar goede tijden voor de boeg
Een vriend die me verder helpt
als de woorden niet komen.

Soms moet je een artiest of groep horen, voordat je er iets mee kunt. Ik had Jan al wel eens gehoord over Wishbone Ash, maar ik had nooit actie ondernomen om deze band nader te leren kennen. Wishbone Ash; bij de uitvaartdienst werd hun song Sing out the Song gedraaid. Dit lied komt van hun vierde album, Wishbone Four. De eerlijkheid gebiedt me dus te zeggen dat ik dit lied nog niet eerder heb gehoord. Kun je spijt hebben van iets wat je pas later hoort en ontdekt? Nee, dat geloof ik niet. Muziek is nooit te laat.